Hervæðing forsetaembættisins

Í New York Times í morgun var forvitnileg grein eftir sagnfræðiprófessorinn Garry Wills um embætti Bandaríkjaforseta, og vaxandi notkun hugtaksins "commander in chief" þegar talað er um forsetann. Wills leggur ekki út af þessu neina heimsendaspádóma, og það er svosem ekkert nýtt að forsetinn skuli vilja að kjósendur sjái sig sem "stríðsforseta". Að vísu virðist forsetinn vera orðinn hræddur við það orð, samanber færslu mína hér.

Á seinustu árum hafa ótal greinar verið skrifaðar í bandarísk dagblöð eða bloggfærslur ritaðar á veraldarvefjunum um að forsetinn væri hættulegur stríðsæsingamaður og að hann og Dick Cheney væru að breyta Bandaríkjunum í einhverskonar fasískt lögregluríki... það fer svo eftir því hvaða hóp á hægrivængnum greinarhöfundur hatar mest hvort stjórna eigi þessu lögregluríki af evangelistunum eða stórfyrirtækjunum, oft olíufyrirtækjunum, The Military Industrial Complex eða bara CIA. Þó sumar þessara greina séu vel skrifaðar, og veki mann stundum til umhugsunar eru þær yfirleitt frekar yfirdrifnar. Vissulega eru óþægilega mörg teikn á lofti um að ráðandi öfl innan ríkisstjórnarinnar beri litla sem enga virðingu fyrir stjórnarskrárvörðum réttindum almennings, og stundum grunar mann að Bush stjórnin sæki innblástur sinn fyrst og fremst til Kafka. En ég hef engar áhyggjur af lýðræði í Bandaríkjunum. Það er of mikið af skynsömu og vel innrættu fólki í Bandaríkjunum, og lýðræðishefðin stendur á það gömlum grunni að Bandaríkjunum verður ekki breytt í fasískt lögregluríki. Í það minnsta ekki þegjandi og hljóðalaust.

En grein Wills er laus við mest af þeirri æsingu sem oft einkennir greinar af þessari tegund, og er líka skemmtilegar skrifuð.

WE hear constantly now about “our commander in chief.” The word has become a synonym for “president.” It is said that we “elect a commander in chief.” It is asked whether this or that candidate is “worthy to be our commander in chief.”

But the president is not our commander in chief. He certainly is not mine. I am not in the Army.

...The president is not the commander in chief of civilians. He is not even commander in chief of National Guard troops unless and until they are federalized. The Constitution is clear on this: “The president shall be commander in chief of the Army and Navy of the United States, and of the militia of the several states, when called into the actual service of the United States.”...

Með því að tengja forsetaembættið við hermennsku er nefnilega hægt að halda því fram að frambjóðendur sem ekki þykja nógu vígreifir og eru ekki með nógu stórkarlalegt göngulag geti ekki gengt embættinu. Menn eins og Al Gore eru einfaldlega of miklir bókaormar til að geta verið forsetar! Og Hillary Clinton? Hún er kona! Þegar maður hugsar um forsetann á maður að hugsa um æðsta yfirmann bandaríkjahers, ógurlegustu hernaðarmaskínu allra tima. Og yfirmaður heraflans er ekki í háum hælum og pilsi! Hann stendur á lendingarpalli flugvélamóðurskips, er í stígvélum og ólívugrænum samfesting.

Wills tengir þessa hugmynd um að forsetinn sé fyrst og fremst yfirmaður hersins, og að völd hans og umboði komi einhvernveginn frá þessu embætti "commander in chief", við nánast sjúklegan áhuga Bush á leynilegum ríkisprógrömmum:

There has never been an executive branch more fetishistic about secrecy than the Bush-Cheney one. The secrecy has been used to throw a veil over detentions, “renditions,” suspension of the Geneva Conventions and of habeas corpus, torture and warrantless wiretaps. We hear again the refrain so common in the other wars — If you knew what we know, you would see how justified all our actions are.

But we can never know what they know. We do not have sufficient clearance.

When Adm. William Crowe, the former chairman of the Joint Chiefs of Staff, criticized the gulf war under the first President Bush, Secretary of State James Baker said that the admiral was not qualified to speak on the matter since he no longer had the clearance to read classified reports. If he is not qualified, then no ordinary citizen is. We must simply trust our lords and obey the commander in chief.

The glorification of the president as a war leader is registered in numerous and substantial executive aggrandizements; but it is symbolized in other ways that, while small in themselves, dispose the citizenry to accept those aggrandizements. We are reminded, for instance, of the expanded commander in chief status every time a modern president gets off the White House helicopter and returns the salute of marines.

That is an innovation that was begun by Ronald Reagan. Dwight Eisenhower, a real general, knew that the salute is for the uniform, and as president he was not wearing one. An exchange of salutes was out of order. (George Bush came as close as he could to wearing a uniform while president when he landed on the telegenic aircraft carrier in an Air Force flight jacket).

We used to take pride in civilian leadership of the military under the Constitution, a principle that George Washington embraced when he avoided military symbols at Mount Vernon. We are not led — or were not in the past — by caudillos. 

Greinin öll er hér.

M

Tag-clouds af SOTU ræðum Bush og Webb

Um daginn sá ég þetta tag-cloud af State of the Union ræðu Bush, og rakst núna áðan á samskonar tag cloud af andsvari Webb, og sömuleiðis tag-clouds af fyrri SOTU ræðum Bush. Fyrir þá sem ekki þekkja til eru Tag-clouds leið til að draga saman teksta á myndrænan hátt. Á myndinni birtast orð stærra eftir því hversu oft þau eru nefnd, en röð orðanna getur ýmist farið eftir því hvenær þau birtast fyrst í tekstanum, eða þá er þeim raðað í stafrófsröð. Og þó tag-clouds hafi verið hönnuð af leitartækni-fræðingum eru þau líka frábært tæki til að greina orðræðu. Á Amazon.com er t.d. hægt að sjá Tag-clouds af stafrænt leitanlegum bókum (undir concordance).

Ræða forsetans:

Andsvar Webb:

Hvor ofan á annarri sýna myndirnar blátt á hvítu muninn á ræðum þeirra Bush og Webb, og þar með muninn á því "public message" sem forsetinn annarsvegar og þingið undir stjórn demokrata hins vegar, eru að senda bandarísku þjóðinni. Það er sérstaklega forvitnilegt að bera saman hversu oft Bush og Webb nefna orðið stríð: Bandaríkin eru í stríði sem hefur kostað þúsundir mannslífa og stjarnfræðilegar upphæðir í skattfé almennings. Í skoðanakönnunum, þegar Bandaríkjamenn eru spurðir hvað sé mikilvægasta og alvarlegasta málið sem stjórnvöld verði að takast á við, nefnir yfirgnæfandi meirihluti almennings stríðið í Írak. Og kosningarnar í nóvember snérust mjög um stríðið. Það er til marks um hversu þungum skugga þessi misheppnaða og vanhugsaða herför er orðin á forsetanum og Repúblíkanaflokknum, sem skíttapaði þessum sömu kosningum, að hann forðast í lengstu lög að nefna orðið "stríð". Þessi yfirsjón forsetans er enn meira sláandi þegar ræða hans er borin saman við andsvar Webb!

Americablog - sem er eitt besta liberal blogg í Bandaríkjunum - birti auk þess myndir af tag-clouds fyrir fyrri SOTU ræður forsetans. Þær veita merkilega innsýn í þróun þess hvað Hvíta Húsið hefur viljað telja fólki trú um að það hefði á stefnuskránni.

Fyrsta allar SOTU ræður forsetans, 2001-2007:

Og 10 mest notuðu orðin hvert ár:

Ef maður horfir á þessa mynd sýnist mér að árið 2001 hafi fjárlög, ríkisrekstur og skattar verið aðalmálin á dagskrá, 2002 hryðjuverkamenn og Ameríka, 2003 Ameríka, þjóðin, Saddam, vopn og heimurinn, 2004 (sem var kosningaár) voru skattar og Ameríka aftur aðalmálið, 2005 var klárlega um frelsi og öryggi - en ég get ekki áttað mig á því hvað 2006 snérist um: Ameríku, þjóðina og heiminn? En þetta hlýtur að hafa verið hástemmd ræða! En nú í ár? Sú ræða virðist ekki hafa fjallað um neitt - eina orðið sem stekkur út er "Ameríka".

Ég gat með engu móti fest fingur á því hvað forsetinn var að reyna í stefnuræðu sinni - hvorki þegar ég horfði á hana í sjónvarpinu, né þegar ég sá þessi Tag-cloud af henni. En þegar ég var að horfa á tíu orða langa úrdráttinn sýndist mér að ræðan hafi aðallega snúist um Ameríku, heilsu, hús - og þjóðina. Þetta byrjar á Ameríku, en svo er talað um heilsu og hús, og annað mikilvægasta orð ræðunnar birtist: þjóð. Kannski er þetta inngangur að angurværri sögu um fallegt ævintýraland þar sem þjóðin er sæl og býr í húsum og er heil heilsu? Mjög patriotic og bjartsýnn tónn allavegana. Gott að byrja svona ræður á bjartsýnum tón og patritisma- allt frá því Reagan sigraði Carter á því að vera "jákvæður" hafa bandaríkjaforsetarn vonast eftir því að fólk sæi þá sem bjartsýna frekar en svartsýna. En um leið og orðið Þjóð birtist sjáum við, sem fjarlægan váboða, orðið Írak, svo við vitum að það eru blikur á lofti og þjóðinni kunni að vera órótt? En svo er nefndur til leiks forsetinn. Og lesandinn stendur á öndinni! Hvað ætlar þessi karakter að gera? Er verið að kynna til leiks íllmennið í sögunni eða hetjuna? En nú veit lesandinn að þetta er spennusaga! Hvað gerir forsetinn? Það er ekki alveg ljóst af úrdrættinum - en það virðist hafa eitthvað með öryggi og terrorista að gera. Svo mikið er víst. Kannski eiga lesendur að halda að forsetinn ætli að gera úti um terroristana svo þjóðin geti verið örugg í húsunum sínum? Ég veit ekki, en þetta er ágætis saga, þó plottið sé svolítið linsoðið.

Það er líka eins og fyrri helmingurinn sé betur úthugsaður en seinni helmingurinn, þetta með hvernig forsetinn ætli að enda sem hetja sögunnar og gera úti um hryðjuverkamennina. Reyndar held ég ekki að forsetinn hafi sjálfur minnstu glóru um hvernig hann ætli að ná því takmarki! 

M

Gibson, "fréttamaður" Fox neitar að bakka með að Obama sé hryðjuverkamaður

Um daginn flutti Insight mag "frétt" þess efnis að Barack Obama hefði verið í einhverskonar múslimskum heilaþvottaskóla þegar hann var barn. Fréttin var byggð á nafnlausum heimildarmönnum og getgátum, en niðurstaðan var samt krassandi. Fox, sem þykist vera "fréttastöð" greip þessa frétt auðvitað og fjallaði í löngu máli um madrassavist Obama.

En svo fór CNN á stúfana og gerði það sem fréttamenn eiga að gera: athuga sannleiksgildi þeirra frétta sem þeir flytja, frekar en að hafa eftir sögusagnir úr öðrum fjölmiðlum. John Gibson, einn þeirra sem glöddust hvað mest yfir því að hafa einhverskonar afsökun fyrir því að ásaka Barack Obama um að vera á mála hjá múslimskum öfgamönnum, neitar hins vegar að viðurkenna aðh hann hafi haft á röngu að standa. Í útvarpsþætti sínum (Gibson, eins og aðrar stjörnur Fox, er nefnilega lika með útvarpsþátt) gerði lítið úr fréttamennsku CNN, og lét í veðri vaka að fréttamaður þeirra hefði vísvitandi hylmt yfir hverskonar stofnun þessi skóli "raunverulega" væri, og hefði sennilega sjálfur verið heilaþveginn þar!

GIBSON [W]hat did they see when they went to the madrassa where Barack Obama went to school? ...  Playing volleyball, right. They didn’t see them in any terrorist training camps?... No. Um, but they probably didn’t show them in their little lessons where they’re bobbing their heads and memorizing the Koran.

M

 

Michelle Bachmann króar Bush af fyrir smá presidential kelerí...

Þetta var aðalsagan allan liðlangann daginn í gær! Michelle Bachmann, sem er einn af þingmönnum repúblíkana fyrir Minnesota, króaði George Bush af eftir að ræðunni lauk í gær, greip í hann og sleppti ekki takinu fyrr en hún var búin að fá smá action frá leiðtoga hins frjálsa heims...

Í kjölfar SOTU ræðu forsetans í gær gekk hann um þingsalinn og gaf stuðningsmönnum sínum eiginhandaráritanir og vínkaði sumum - svona eins og alvöru rokkstjarna! Heitustu stuðningsmenn forsetans fengu handaband, eða klapp á öxlina og stutt orðaskipti. Þetta var eiginlega skemmtilegasti hluti ræðunnar! Jack Kingston stóð aftarlega í þvögunni og veifaði til forsetans að hann vildi eiginhandaráritun, sem forsetinn krafsaði handa Jack "þriggja daga vinnuvika er fullnóg" Kingston. Chris Matthews, eða hver það nú var sem ég var að horfa á, útskýrði að forsetinn notaði sína frægu "Sharpie" penna við þessa eiginhandaáritunagjöf, sem er fastur viðburður að lokinni þessari árlegu stefnuræðu.

Michelle Bachmann var mætt þarna (og Katherine Harris - fyrrverandi þingkona Flórída sem var secretary of state í Flórída þegar "kosningavandræði" tryggðu Bush forsetaembættið í nóvember 2000). Bachmann náði athygli forsetans, sem skrifaði "Go Broncos! Go Team!" eða eitthvað álíka í dagskrána hennar, og ætlaði að snúa sér að öðrum repúblíkönum sem Hvíta Húsið er að reyna að halda á flokkslínu þessa dagana. En Bachmann var ekki sátt við að fá bara eiginhandaráritun. Hún vildi að forsetinn talaði við sig! Andskotinn hafi það! Hún hafði unnið kosningar útí á frosinni steppunni í Miðvesturríkjunum og var sannfærð um að ef hún bara gæfist ekki upp gæti hún líka náð nokkrum þakkarorðum upp úr forsetanum. Og kannski líka koss?

Bachmann vildi meira, svo hún greip í öxlina á forsetanum, sem var að reyna að halda leiðar sinnar - og hún hélt fast í Bush þar til hann loksins fattaði að hann yrði líka að kyssa hana áður en hún sleppti af honum takinu! Bachmann hélt forsetanum föngnum í heilar 30 sekúndur, sem sérfræðingar í "presidential etiquette" sem National Public Radio talaði við segja að sé mjög vafasamt athæfi. Það þykja víst ekki góðir mannasiðir að snerta forsetann, hvað þá að halda í hann! Samkvæmt KSTP, sem er lókal ABC sjónvarpsstöð okkar Minneapolisbúa, fóru samskipti Bachmann og Bush þannig fram:

Newly-elected Congresswoman Michele Bachmann got quite a bit of face time with President Bush after his State of the Union Speech Tuesday night.

While the President was signing autographs for members of Congress after the speech, the sixth-district Republican put her hand on Bush's shoulder. However, it wasn't just a tap. After he signed an autograph for her, Bachmann grabbed the president and did not let go for almost 30 seconds.

After signing the autograph for Bachmann, the president turns away, but Bachmann doesn't let go. In fact, the video shows her reaching out to get a better grip on him.

Bush then leans over to kiss another congresswoman, but Bachmann is still holding on. Bachmann then gets more attention, a kiss and an embrace from the president. A few seconds later, Bachmann's hand finally comes off the presidential shoulder.

Bachmann er kona sem fer sínu fram - og fær það sem hún vill! Það er hægt að sjá upptöku af samskiptum Bachmann og Bush á heimasíðu KSTP. Fréttaskýrendur og nokkurveginn allir liberal bloggarar Bandaríkjanna hafa verið á báðum áttum hvort Bachmann hafi verið réttu megin við velsæmismörk þegar hún "greip" í forsetann og "hélt" honum þar til hann hafði þýðst hana!

Ég veit ekki hvort skiptir meira máli í áhuga fréttaskyrenda á þessu kossaflangsi forsetans og Bachmann að:

• a) Bachmann sé bæði falleg og glæsileg, (sumir segja "hot") og kannski dálítið próvókerandi - svona á miðvesturríkjamáta í það minnsta - hún mætti í sjónvarpsviðtal á TPT, Twin Cities Public Television, sem er "gullstandard" púkalegrar en yfigengilega hástemmdrar pólítískrar fréttamennsku og stjórnmálaumræðu í Miðvesturríkjunum, íklædd uppreimuðum sandölum, í stuttum kjól og með meiriháttar brjálaða túberingu, sem heitir líka "Texas hair" - klæðaburður sem þykir mjög próvókerandi í liberal kreðsum í Minnesota. Minnesota er nefnilega fylki sem kýs sósíalíska háskólaprófessora í flauelisjökkum í öldungadeildina - samanber Paul Wellstone! Eða,
• b) hún er það sem sumir kalla "Jesus-freak". Bachmann var einn háværasti talsmaður evangelista á Minnesotaþingi, og rekur einhverskonar barnabúgarð fyrir norðan tvíburaborgirnar... því hún og eiginmaður hennar eiga saman fimm börn, og hafa ættleitt allt í allt 23 önnur!

Aðrir hafa bent á að það sé reyndar dálítið grunsamlegt hversu spennt Bachmann sé fyrir forsetanum, því auk þess að hafa vera linnulausa baráttu fyrir fjölskyldugildum hefur Bachmann líka verið einn af eldheitustu stuðningsmönnum forsetans í Minnesotafylki. Fréttatilkynning sem Bachmann sendi frá sér í kjölfar heimsóknar forsetans til fylkisins í ágúst í fyrra vakti töluverða athygli, enda stórskemmtileg lesning!

Fréttatilkynningin segir semsagt í smáatriðum frá bílferð Bachmann og forsetans. Bachmann var samferða forsetanum í einhvern fjáröflunarmálsverð, og svo er ákveðið að stoppa ísbúð í Wayzata til að kaupa ís handa mannskapnum!

I have never been in the Presidential limousine before so I was a little unsure what to do when the limousine stopped at the custard stand. I wasn't sure if I should exit with the President or get out of my side of the car. Karl Rove told me I would exit out the door on my side after The President steps out and someone would open the door for me. I could not believe I was discussing what flavor of custard to order with the President of the United States! ...

As we were driving, President Bush was constantly waving to people along the streets. I was struck by the humility he has towards his role as President of the United States. He enjoys connecting with people, even ever so briefly, and having them feel they have made contact with the President of the United States. I turned around and looked out the back window. The expressions on people's faces were priceless. They were just ecstatic when they realized The President had just waved at them.

M

Og næst á dagskrá: Jim Webb svarar ræðu forsetans

Ok - forsetinn var rétt í þessu að klára ræðuna, og á leiðinni út þurfti hann að skrifa eiginhandaráritanir fyrir herskara af senatorum. Það var eiginlega skemmtilegasti partur sjónvarpsútsendingarinnar. Og núna var Webb að byrja andsvar Demokrata! Byrjar vel... AmericaBlog er með allan teksta ræðu Webb. Hann byrjar vel...

It would not be possible in this short amount of time to actually rebut the President's message, nor would it be useful. Let me simply say that we in the Democratic Party hope that this administration is serious about improving education and healthcare for all Americans, and addressing such domestic priorities as restoring the vitality of New Orleans.

Further, this is the seventh time the President has mentioned energy independence in his state of the union message, but for the first time this exchange is taking place in a Congress led by the Democratic Party. We are looking for affirmative solutions that will strengthen our nation by freeing us from our dependence on foreign oil, and spurring a wave of entrepreneurial growth in the form of alternate energy programs. We look forward to working with the President and his party to bring about these changes.

Og Webb hefur líka áhyggjur af millistéttinni og launafólki:

When one looks at the health of our economy, it's almost as if we are living in two different countries. Some say that things have never been better. The stock market is at an all-time high, and so are corporate profits. But these benefits are not being fairly shared. When I graduated from college, the average corporate CEO made 20 times what the average worker did; today, it's nearly 400 times. In other words, it takes the average worker more than a year to make the money that his or her boss makes in one day.

Webb bendir líka á hið augljósa:

The President took us into this war recklessly. He disregarded warnings from the national security adviser during the first Gulf War, the chief of staff of the army, two former commanding generals of the Central Command, whose jurisdiction includes Iraq, the director of operations on the Joint Chiefs of Staff, and many, many others with great integrity and long experience in national security affairs. We are now, as a nation, held hostage to the predictable – and predicted – disarray that has followed.

The war's costs to our nation have been staggering.
Financially.
The damage to our reputation around the world.
The lost opportunities to defeat the forces of international terrorism.
And especially the precious blood of our citizens who have stepped forward to serve.

The majority of the nation no longer supports the way this war is being fought; nor does the majority of our military. We need a new direction. Not one step back from the war against international terrorism. Not a precipitous withdrawal that ignores the possibility of further chaos. But an immediate shift toward strong regionally-based diplomacy, a policy that takes our soldiers off the streets of Iraq's cities, and a formula that will in short order allow our combat forces to leave Iraq.

Og nokkuð góður endir líka!

As I look at Iraq, I recall the words of former general and soon-to-be President Dwight Eisenhower during the dark days of the Korean War, which had fallen into a bloody stalemate. "When comes the end?" asked the General who had commanded our forces in Europe during World War Two. And as soon as he became President, he brought the Korean War to an end.

These Presidents took the right kind of action, for the benefit of the American people and for the health of our relations around the world. Tonight we are calling on this President to take similar action, in both areas. If he does, we will join him. If he does not, we will be showing him the way.

Thank you for listening. And God bless America.

M

Update: Chris Matthews á NBC hélt því fram að andsvar Webb hefði verið "sterkara" en ræða forsetans: "...this was perhaps for the first time since Ed Muskie delivered the Democratic adress in 1970, that the opposition response was stronger than the Presidents own state of the union address..." Þess er skemst að minnast að árið 1970 var Richard Mihlouse Nixon forseti Bandaríkjanna, og að vinsældir Bush núna eru jafn litlar og vinsældir Nixon þegar hann þurfti að segja af sér í kjölfar Watergate!

 

Teksti State of the Union ræðu forsetans

Eftir einn og hálfan klukkutíma mun forsetinn flytja eftirfarandi ræðu - Think Progress birti teksta ræðunnar fyrir hálftíma síðan. Bæði Think Progress og Wonkette ætla líka að Live-blogga ræðuna, sem ætti að vera skemmtilegt lesefni.

Og um hvað ætlar forsetinn að tala? Hitt og þetta, m.a. frelsi og stríðið gegn óvinum frelsis, jú og svo ætlar hann að tala um "energy independence", alveg eins og í fyrra, hittífyrra og híttí-hittífyrra... úr ræðu forsetans eftir einn og hálfan tíma (ég reikna með að Think Progress hafi ekki logið upp þessari ræðu sem þeir hafa undir höndum!):

Extending hope and opportunity depends on a stable supply of energy that keeps America’s economy running and America’s environment clean. For too long our Nation has been dependent on foreign oil. And this dependence leaves us more vulnerable to hostile regimes, and to terrorists — who could cause huge disruptions of oil shipments … raise the price of oil … and do great harm to our economy.

It is in our vital interest to diversify America’s energy supply — and the way forward is through technology. We must continue changing the way America generates electric power — by even greater use of clean coal technology … solar and wind energy … and clean, safe nuclear power. We need to press on with battery research for plug-in and hybrid vehicles, and expand the use of clean diesel vehicles and biodiesel fuel. We must continue investing in new methods of producing ethanol — using everything from wood chips, to grasses, to agricultural wastes.

We have made a lot of progress, thanks to good policies in Washington and the strong response of the market. Now even more dramatic advances are within reach. Tonight, I ask Congress to join me in pursuing a great goal. Let us build on the work we have done and reduce gasoline usage in the United States by 20 percent in the next 10 years — thereby cutting our total imports by the equivalent of 3/4 of all the oil we now import from the Middle East.

To reach this goal, we must increase the supply of alternative fuels, by setting a mandatory Fuels Standard to require 35 billion gallons of renewable and alternative fuels in 2017 — this is nearly 5 times the current target. At the same time, we need to reform and modernize fuel economy standards for cars the way we did for light trucks — and conserve up to 8.5 billion more gallons of gasoline by 2017.

Achieving these ambitious goals will dramatically reduce our dependence on foreign oil, but will not eliminate it. So as we continue to diversify our fuel supply, we must also step up domestic oil production in environmentally sensitive ways. And to further protect America against severe disruptions to our oil supply, I ask Congress to double the current capacity of the Strategic Petroleum Reserve.

America is on the verge of technological breakthroughs that will enable us to live our lives less dependent on oil. These technologies will help us become better stewards of the environment — and they will help us to confront the serious challenge of global climate change.  

Forsetinn hefur áður talað um orku og olíu og mikilvægi þess að Bandaríkin gætu sjálf séð sér fyrir allri þessari orku;

SOTU, 1/29/2002: Good jobs also depend on reliable and affordable energy. This Congress must act to encourage conservation, promote technology, build infrastructure, and it must act to increase energy production at home so America is less dependent on foreign oil.

SOTU, 1/28/2003: Our third goal is to promote energy independence for our country, while dramatically improving the environment. … Even more, I ask you to take a crucial step and protect our environment in ways that generations before us could not have imagined.

SOTU, 1/20/2004: Consumers and businesses need reliable supplies of energy to make our economy run — so I urge you to pass legislation to modernize our electricity system, promote conservation, and make America less dependent on foreign sources of energy.

SOTU, 2/2/2005: To keep our economy growing, we also need reliable supplies of affordable, environmentally responsible energy. … I urge Congress to pass legislation that makes America more secure and less dependent on foreign energy.

SOTU, 1/31/2006: Keeping America competitive requires affordable energy. And here we have a serious problem: America is addicted to oil. …. By applying the talent and technology of America, this country can dramatically improve our environment, move beyond a petroleum-based economy, and make our dependence on Middle Eastern oil a thing of the past.

Þetta væri alltsaman bæði gott og blessað ef forsetinn hefði gert eitthvað til þess að láta þessi fögru orð sín öll verða að veruleika. Skv Think Progress:

In September 2006, 70 percent of oil consumed in the United States came from foreign sources, up from 58 percent in 2000.

U.S. dependence on OPEC nations for oil imports “has risen to its highest level in 15 years.”

Despite promises at his 2006 State of the Union address, President Bush’s 2007 budget actually proposed to spend less on energy efficiency, conservation, and renewable energy resources in inflation-adjusted dollars than was appropriated in fiscal year 2001 — $1.176 billion in nominal dollars in both 2001 and 2007.

Vinsældir forsetans hafa hins vegar náð nýjum lægðum, því samkvæmt nýjustu könnun CBS er "approval rating" forsetans 28%, - sem þýðir að innan við þriðjungur kjósenda sé sáttur við hvernig Bush hefur staðið sig í starfi. 64% segjast hins vegar ósátt við frammistöðu forsetans!

M

CNN afsannar að Barack Obama sé múslimskur flugumaður...

Um daginn flutti Insight mag og Fox news "frétt" þess efnis að Barack Obama hefði sem barn verið í Wahhabísku Madrassa í Indonesíu, þar sem honum hefði verið innrætt að tilbiðja Allah og spámann hans Múhameð og ábyggilega líka að hata Bandaríkin. Fréttaskýrendur og þáttastjórnendur á Fox og í hægrisinnuðu "talk radio" gerðu sér töluverðan mat úr þessari uppljóstrun, enda ekkert skemmtilegra en að fá að ásaka öldungadeildarþingmenn demokrata um að vera leynilega á mála hjá hryðjuverkamönnum...

En svo kom CNN og eyðilagði allt fjörið. CNN þykist nefnilega stunda eitthvað sem heitir "fréttamennska" sem felst í því að fjalla um raunverulega atburði og byggja fréttir á staðreyndum og áræðanlegum heimildarmönnum frekar en dylgjum og ónafngreindum uppljóstrurum. CNN lét blaðamann sinn í Jakarta fara og athuga þennan skóla sem Obama sótti þegar hann var barn:

JAKARTA, Indonesia (CNN) -- Allegations that Sen. Barack Obama was educated in a radical Muslim school known as a "madrassa" are not accurate, according to CNN reporting. ...

But reporting by CNN in Jakarta, Indonesia and Washington, D.C., shows the allegations that Obama attended a madrassa to be false. CNN dispatched Senior International Correspondent John Vause to Jakarta to investigate. ...

"This is a public school. We don't focus on religion," Hardi Priyono, deputy headmaster of the Basuki school, told Vause. "In our daily lives, we try to respect religion, but we don't give preferential treatment." Vause reported he saw boys and girls dressed in neat school uniforms playing outside the school, while teachers were dressed in Western-style clothes.

"I came here to Barack Obama's elementary school in Jakarta looking for what some are calling an Islamic madrassa ... like the ones that teach hate and violence in Pakistan and Afghanistan," Vause said on the "Situation Room" Monday. "I've been to those madrassas in Pakistan ... this school is nothing like that."

Vause also interviewed one of Obama's Basuki classmates, Bandug Winadijanto, ... "It's not (an) Islamic school. It's general," Winadijanto said. "There is a lot of Christians, Buddhists, also Confucian. ... So that's a mixed school."

Insight Mag og Fox reyndu líka að slá tvær flugur í einu höggi með því að halda því fram að þessar "uppljóstranir" um Obama kæmu raunverulega frá Hillary Clinton - en Fox og aðrir fjölmiðlar repúblíkana lýsa kosningabaráttu Hillary Clinton, sem augljóslega þarf að sigra Obama og Edwards ef hún vill fá útefningu Demokrataflokksins, sem einhverskonar fólskubrögðum. Clinton "plays dirty" og ef hún segir eitthvað um andstæðinga sína er það "character assassination". En með hjálp þessarar "fréttamennsku" sem CNN stundar tókst þeim líka að eyðileggja þá sögusögn Insight Mag:

Insight attributed the information in its article to an unnamed source, who said it was discovered by "researchers connected to Senator Clinton." A spokesman for Clinton, who is also weighing a White House bid, denied that the campaign was the source of the Obama claim.

He called the story "an obvious right-wing hit job."

Og svo ef Obama verður í alvörunni kosinn sem forseti getur the military industrial complex organíserað alvöru "right wing hit job" með hjálp mafíunnar, CIA, kúbönsku útlaganna, og auðvitað LBJ!

M

ps. Það er hægt að horfa á upptöku af frétt CNN á Think Progress.

Bara 22 mánuðir í forsetakosningar!

Eitt af því sem gerir bandarísk stjórnmál skemmtileg er að það eru nokkurnveginn alltaf kosningar - Bandaríkjamenn ganga að kjörborðum annað hvert ár, og kosningabaráttan fyrir forsetakosningarnar tekur alltaf um tvö ár. Og núna eru innan við tvö ár til næstu forsetakosninga, og skoðanakannir og kosningabarátta er þegar hafin!

Og samkvæmt nýjustu tölum virðist sem Demokratar standi betur að vígi. Þrátt fyrir að allskonar kverúlantar hafi reynt að halda því fram að Obama eða Hillary "geti aldrei náð kjöri" vegna þess að hann sé svartur og hún kona eru bæði Obama og Hillary með forskot á McCain. Mig grunar að ástæða þess að Giuliani komi betur út en McCain sé sú að McCain, sem lengi vel var talinn "rödd skynseminnar" innan repúblíkanaflokksins, hafi fallið í áliti hjá almenningi í kjölfar þess að hann hefur markaðssett sjálfan sig sem helsta stuðningsmann Íraksstefnu forsetans.

Samkvæmt könnun Newsweek á því hvernig fólk myndi kjósa ef kosningarnar væru í dag:

• Barack Obama myndi sigra McCain (46% gegn 44%) en tapa fyrir Giuliani (47% gegn 45%);
• Hillary Clinton myndi sigra McCain (48% gegn 47%) en tapa fyrir Giuliani (48% gegn 47%).

Í samskonar könnn Washington Post:

• Clinton myndi sigra McCain (50% gegn 45%) og sömuleiðis Giuliani (49% gegn 47%);
• Obama myndi sigra McCain (47% gegn 45) en tapa fyrir Giuliani (49% gegn 45%).

Svo virðist því sem bæði Clinton og Obama séu sigurstranglegri en McCain - og eigi bæði góðan séns í Giuliani. Það fer því fjarri að þau eigi "ekki séns", eða að það sé einhvernveginn útilokað að Bandaríkjamenn myndu kjósa konu eða svertingja sem forseta. (Könnun WaPo er reyndar mjög forvitnileg. T.d. kemur fram að 64% Bandaríkjamanna telji að innrásin í Írak hafi verið mistök og 70% telja að ríkisstjórn Bush hafi ekki "a clear plan for handling the situation in Iraq"!)

Þessar kannanir eru samt nokkuð þversagnakenndar, því samkvæmt könnun Washington Post er Hillary Clinto langsamlega vinsælust af frambjóðendum Demokrata - en samkvæmt könnun Newsweek virðist John Edwards standa betur að vígi ef velja eigi milli hans og frambjóðenda repúblíkana.

• John Edwards myndi sigra John McCain (48% gegn 43%) og sömuleiðis Rudy Giuliani (48% gegn 43%)

Edwards er flottur og myndi sennilega vera góður forseti. 2004 hefði hann átt að vera frambjóðandi flokksins frekar en varaforsetaefni Kerry.

M

Múslimski hryðjuverkamaðurinn Barack Hussein Obama...

Hægrimenn í Bandaríkjunum hafa undanfarnar vikur og mánuði fundið upp á hverri vitleysunni á fætur annarri til að sverta nafna Barack Obama, sem er ein af björtustu stjörnum Demokrataflokksins og hugsanlegur frambjóðandi þeirra til forsetaembættisins 2008. Eitt klókasta útspilið var að bend á að Obama héti Barack Hussein Obama - sem er auðvitað alvarlegt mál. Alveg eins og Saddam Hussein!

En nú hefur þessi leikur náð nýjum hæðum, því Insight Magazine, sem er hluti af sama fjölmiðlaveldi og Washington Times, veltir því fyrir sér í nýrri grein hvort Obama sé einhverskonar laumumúslimi! Insight skýlir sér raunar á bak við að það hafi verið njósnarar á vegum Hillary Clinton sem hafi komið upp um þetta múslimska eðli Obama. Glæpurinn er semsagt sá, að Obama á að hafa sótt Madrassa skóla sem barn

Are the American people ready for an elected president who was educated in a Madrassa as a young boy and has not been forthcoming about his Muslim heritage? 

Sources said the background check, conducted by researchers connected to Senator Clinton, disclosed details of Mr. Obama's Muslim past. The sources said the Clinton camp concluded the Illinois Democrat concealed his prior Muslim faith and education. ...

Sem barn á Obama nefnilega að hafa verið í Madrassaskóla í Indonesíu - og Insight bendir okkur á að, þó við vitum akkúrat ekkert um það, sé alveg eins líklegt að þessi Madrassaskóli hafi kennt stórvarhugaverða guðfræði og vonda siði:

Although the background check has not confirmed that the specific Madrassa Mr. Obama attended was espousing Wahhabism, the sources said his Democratic opponents believe this to be the case—and are seeking to prove it. The sources said the opponents are searching for evidence that Mr. Obama is still a Muslim or has ties to Islam.

 

Nú veit ég ekkert um það hvort menn á vegum Clinton hafi staðið á bak við þessa rannsókn, eða hvort það sé rétt að Obama hafi verið í Madrassa skóla sem barn. En vangavelturnar og getgáturnar sem fylgja í kjölfar þessarar uppljóstrunar eru þeim mun merkilegri og ævintýralegri. Og í öllum þessum getgátum er eitt aðalatriðið að Madrassaskólar séu fjármagnaðir af Sadi Arabíu og kenni Wahhabisma - en Saudi Arabíska konungsfjölskyldan aðhyllist þá yndislegu mannkærleikstrú, sem felst meðal annars í því að halda úti guðlasts og rúarlögreglu sem t.d. meinar stúlkum að yfirgefa brennandi hús ef þær eru ekki með blæju! Það merkilegt að ríkistrú Saudi Arabíu sé hættulegasta form Íslam - seinast þegar ég athugaði var voru bestu vinir sömu Saudi Arabísku Wahhabistanna í Bandaríkjunum, Washington og Texas einhver Bush fjölskylda...

En þó Obama sé ekki múslimi, og sæki messur í kirkju er trúarhiti hans samt ekki nógu heitur til að nafnausir heimildarmenn Insight skuli ekki hafa áhyggjur;

Mr. Obama attends services at Trinity United Church of Christ in Chicago’s South Side. However, he is not known to be a regular parishioner.

 

"Obama's education began a life-long relationship with Islam as a faith and Muslims as a community," the source said. "This has been a relationship that contains numerous question marks."

 

Obama er sonur Keníumanns og Bandarískrar móður, en foreldrar hans skildu þegar hann var tveggja ára gamall. Móðirin giftist aftur - Indonesíumanni, og bjó ásamt syni sínum og nýja eiginmanninum í nokkur ár í Indonesíu, heil fjögur ár reyndar, frá því að Obama var sex ára þar til hann var tíu ára. (sjá ævisögu Obama á Wikipedia, sem segir auðvitað ekkert um Wahhabíska heilaþvóttaprógrammið...)

Og það er þar sem þessi nýja söguskýring nafnlausra heimildarmanna Insight tekur við: Í Indonesíu á Obama nefnilega að hafa verið innritaður í Wahhabíska heilaþvottaskólann þar sem honum var breytt, ekki í Mansjúríukandídat, heldur einhverskonar Jakartakat... sem var prógrammeraður til að rísa til hæstu metorða innan Bandarísks stjórnkerfis, verða senator og forseti og steypa landinu svo í gjötun?*

Því þegar svona vangaveltur eru farnar af stað er erfitt að stoppa þær. Á Fox news var þessi frétt nefnilega gripin strax upp og í þættinum Fox & Friends var líka fjallað um að Obama væri leynilegur Wahhabískur flugumaður á mála hjá Saudi Arabískum hryðjuverkamönnum. Skv Think Progress:

Fox & Friends host Steve Doocy pointed out that madrassas are “financed by Saudis” and “teach this Wahhabism which pretty much hates us,” then declared, “The big question is: was that on the curriculum back then?” Later, a caller to the show questioned whether Obama’s schooling means that “maybe he doesn’t consider terrorists the enemy.” Fox anchor Brian Kilmeade responded, “Well, we’ll see about that.”

Hvernig var þetta aftur? Að kjósa demokrata jafngildir því að greiða hryðjuverkamönnunum atkvæði! Ég yrði ekki hissa ef repúblíkanar taki þessari Obamasögu sem hverri annarri himnasendingu! Nú þurfa þeir bara að gera útaf við John Edwards (sem ég hálf vona að vinni!) og Hillary Clinton (sem eiginlega verður að vinna - bara til þess að Bill Clinton verði 1st Sir - því hvað ætla Bandaríkjamenn að kalla eiginmann fyrsta kvenforsetans!

M

*Móðir Obama er reyndar látin - svo þar endar eiginlega samlíkingin við Mansjúríukandídatinn.

Dick Cheney er vinsælli en George Bush!

Samkvæmt nýrri skoðanakönnum FOX er Bush svo óvinsæll og ílla liðinn að það eru fleiri sem hafa neikvæða mynd af honum en Darth Cheney! 58% aðspurðra hafa neikvæða eða mjög neikvæða mynd af forsetanum, meðan 53% hafa neikvæða eða mjög neikvæða mynd af varaforsetanum.

Þeir félagar eiga þó enn einhverja aðdáendur. Það eru enn 35% kjósenda sem eru sátt við frammistöðu forsetans í embætti. Til samanburðar voru 88% bandaríkjamanna þeirrar skoðunar að forsetinn stæði sig vel í starfi þegar best lét, tveimur mánuðum eftir 11. september 2001.

Þá vekur athygli að það er ekki bara forsetinn sem kjósendur hafa ímigust á: aðeins 39% aðspurðra hafa jákvæða mynd af Repúblíkanaflokknum, meðan 51% hafa jákvæða mynd af demokrataflokknum

Þegar kemur að stríðinu í Írak sýnir könnunin líka að þjóðin er andsnúin því að senda fleiri hermenn til Irak (59%), því það muni ekki hafa nein áhrif á útkomu stríðsins (52%), og yfirgnæfandi meirihluti (61%) telur að "surge" forsetans sé ekki ný stefna, þrátt fyrir að forsetinn hafi í sjónvarpsávarpi sínu reynt að selja kjósendum að hann væri að tilkynna "nýja stefnu". Og þó meirihluti aðspurðra (52%) telji að áætlun forsetans muni mistakast þýðir það ekki að almenningur vilji að stefna forsetans mistakist - 63% vona að áætlun forsetans lukkist. Nánast sama hlutfall telur þó að þetta seinasta útspil forsetans sé síðasti sénsinn: 61% sagðist telja að "the recent plan to send additional troops to Iraq [is] President Bush's last chance for victory in Iraq..."

M