Kynlíf selur kaffi betur en djúpsteikingarfita

Ég las tvær merkilegar greinar um kaffi-iðnaðinn í blöðunum um helgina. Og þó þær séu báðar áhugaverðar í sjálfu sér (hverjum finnst ekki merkilegt að geta keypt kaffibolla af fáklæddum konum!), verða þær eiginlega merkilegri ef þær eru lesnar saman. Báðar greinarnar birtust í LA Times: Fyrst var grein í laugardagsblaðinu sem sagði frá því að samkvæmt athugun Consumer Reports væri kaffi á McDonalds betra en kaffið á Starbucks. Að vísu virðist könnunin hafa verið mjög óvísindaleg og því full ástæða til að efast um niðurstöðuna. Seinustu sex árin hef ég drukkið nokkrar ámur af Starbucks kaffi, og get fullyrt að það sé ekki besta kaffi sem völ er á. Ef ég get valið reyni ég að kaupa kaffi á einhverjum af lókal keðjunum - Caribou Coffee, sem er Minnesota keðja, og næst stærsta kaffihúsakeðja Bandaríkjanna, er t.d. ágæt. Undanfarið hef ég aðallega drukkið Dunn Bros, sem er líka fínt. En það er bara mjög erfitt að forðast Starbucks: Þeir eru nokkurnveginn allstaðar.

Í því felst víst styrkur Starbucks: þeir hafa mettað markaðinn. Það er næstum sama í hvaða stórborg bandaríkjanna maður er staddur maður þarf ekki að ganga nema í fáeinar mínútur til að rekast á Starbucks kaffihús.

Starbucks er mjög snyrtilegt og aðgengilegt, og kaffið er alls ekki svo slæmt. Eins og grein LA Times bendir á er það t.d. betra en kaffið á Dunkin Doughnuts eða Burger King, sem báðir selja heitt brúnt vatn sem kaffi. En kaffið á McDonalds er líka allt í lagi. (Ég fór að drekka kaffið þeirra eftir að McDonalds á háskólakampusnum fór að gefa gestum og gangandi ókeypis kaffi.) Munurinn á McDonalds og Starbucks er samt aðallega andrúmsloftið: Það er ólíkt huggulegra að kaupa sér kaffi á Starbucks en McDonalds. Það er eitthvað við hvít og gul plastsæti og lykt af djúpsteikingarfitu sem ekki fer vel með kaffi.

Starbucks hafa fattað þetta - þeir vita fullvel að þeir eru ekki að selja kaffið í bollanum, heldur sjálfa athöfnina að kaupa. Maður borgar extra fyrir að fá að kaupa kaffi í sjoppu þar sem eru hægindastólar og "menningarlegt" andrúmsloft. Það er mjög plebbalegt að ganga um með kaffibolla frá Dunkin Doughnuts eða McDonalds. Skyndibitastaðir bera með sér mjög ákveðinn stéttastimpil í Bandaríkjunum. Og Starbucks mjólkar þetta. Þeir hafa látið prenta allskonar furðuleg spakmæli á bollana, og allt kaffið hjá þeim heitir óskiljanlegum ítölskum nöfnum. Stórt kaffi heitir "Venti", en ekki bara "large" - og venjulegt kaffi með fljóaðri mjólk, sem á öllum öðrum kaffihúsum heitir Cafe Au Lait heitir "Misto" eða eitthvað álíka á Starbucks. Öll þessi fancy útlensku orð eiga nefnilega að sannfæra neytandann um að hann sé ekki bara að kaupa sér kaffibolla heldur líka pinkulítinn bita af heimsmenningunni. Maðurinn með "Venti Latte" frá Starbucks er að segja öllum að hann sé maður með refíneraðan smekk - ekki einhverskonar ómenntaður undirmálsmaður sem "super sizar" "extra value máltíðina" sína. Starbucks er ekki super sized, Starbucks er "Venti"...

Seinni kaffifrétt helgarinnar fjallaði síðan um kaffihús í Seattle sem hefur líka fattað þetta: að kaffibissnessinn snýst ekki um kaffi, heldur ekkert síður um upplifunina að kaupa kaffið. Og hvað selur betur en "Venti-sized" faux menning Starbucks? Auðvitað Venti size brjóst og fáklæddar konur! Myndirnar eru af Baristum "Sweet Spot coffee" í Seattle. Þar er hægt að kaupa kaffi með undarlegum nöfnum eins og á Starbucks, en í staðinn fyrir ítölsku hafa öll kaffinöfnin á Sweet Spot og öðrum kaffihúsum sem gera út á brjóst og fáklæddar stelpur hafa eitthvað með kynlíf að gera:

Do you want a Wet Dream or the Sexual Mix today, honey?" asked barista Edie Smith, dressed in a tight-fitting yellow blouse that did a less than fully effective job of covering her cleavage. She leaned down in the window, perhaps all the closer to hear his order. He chose the first option: a coffee with white chocolate, milk and caramel sauce. ...

As long as breasts and buttocks are more or less covered, it's legal to serve coffee in a baby-doll negligee and chaps, as a barista was doing at a Cowgirls Espresso stand the other day.

"It's sort of like a Hooters for coffee," Urquhart explained. "It's not against the law. And the truth is, a lot of them are doing a land-office business."

Sweet Spot er með þemadaga: á miðvikudögum eru baristurnar t.d. í blautum stuttermabolum.

Það má vera að þetta sé dæmi um "klámvæðingu" samfélagsins, því vissulega eru viðskiftavinir Sweet Spot að borga fyrir að fá að glápa á brjóst og rassa meðan þeir eru að kaupa kaffið sitt, og geta þá gert það með sæmilega góðri samvisku og án þess að þurfa að skammast sín allt of mikið. Í sjálfu sér er Sweet Spot samt ekki að gera neitt sem Starbucks hefur ekki þegar gert: endurpakka fullkomlega hversdagslegri og hræódýrri neysluvöru. Neytandinn er hæst ánægður með að borga 2-4 dollara fyrir kaffibollann vegna þess að honum finnst eitthvað mjög kítlandi að fá að vera í návist einhvers sem hann skortir. Annaðhvort andrúmsloft stórborgarlegrar menningar eða fáklæddra kvenna.

M

Wikipedia drepur "google.com"

Áhugavert viðtal við stofnanda Wikipedíu á 10 Zen Monkeys. - Wikipedía er einn merkilegasti og áhugaverðasti partur "the worldwide intertubes", og er (ásamt öðrum user generated open source fyrirbærum) tvímælalaust framtíðin!

Titill viðtalsins er að Wikipedía ætli að drepa "the google", og Wales, stofnandi Wikipedíu segist þessa dagana helga þessu þarfa verkefni alla krafta sína. Þó google sé ágætt er full ástæða til að þeir fái verðuga samkeppni - og auðvitað er Wiki lausnin!

M

Já, og btw. ég hef gert töluvert af því að vísa í Wikipedíu í færslum í þessu bloggi, og hef fengið athugasemdir frá lesendum sem hafa áhyggjur af því að það sé ekki hægt að "treysta öllu" sem maður lesi á Wikipedíu. Það er bara eitt við því að segja - sem fyrsta stopp til að nálgast sæmilega balanseraðar upplýsingar um nokkurveginn hvað sem er er Wikipedía langsamlega besti valkosturinn. Það kemur auðvitað fyrir að færslur innihaldi einhverjar villur, eða séu stundum með einhverri slagsíðu, en þar sem Wikipedía er bæði open source og user generated - og þar að auki lesin af milljónum manna - eru slíkar villur yfirleitt leiðréttar. Á wikipedíu ríkir nefnilega upplýst lýðræði, þar sem kosningaréttur fer eftir því hversu vel menn eru að sér um viðkomandi málefni. Hið fullkomna Platonska lýðræði semsagt? Sókrates hefði verið hrifinn af því hvernig Wikipedía er rekin! (Og sko, hér, sönnun úr Wikipedíu, hvaðan annarstaðan!)

En þess utan, það felst jafn mikið innsæi í að benda á að "maður eigi ekki að treysta öllu sem maður les á Wikipedíu" og að segja "það ætti ekki að treysta öllu sem maður les í blöðunum". Maður á ekki að lesa neitt með því ógagnrýna hugarfari að það innihaldi "sannleikann, allan sannleikann og ekkert nema sannleikann"...

Grein New York Times um stóriðjustefnu Íslendinga

New York Times í dag birtir grein um álbræðsluparadísina Ísland! Með greininni fylgja myndir af íslenskri náttúru með álverum - og ég verð að segja að snævi þaktir berangurslegir firðir með enn berangurslegri stóriðjuverum eru helvíti gott myndefni! Svona snæviþakið Mad Max andrúmsloft... Ef ég væri bandarískur túristi gæti ég alveg verið til í að heimsækja þennan undarlega stað þar sem orkufrekur og mengandi þungaiðnaður þrífst í faðmi kuldalegrar náttúru!

Greinin er líka frekar jákvæð, sem bendir til þess að við séum ekki búin að drepa alla góðvild með hvalveiðunum...

The basic issue of how to balance development and nature is the same here as in environmental fights everywhere. But the details are always slightly askew in Iceland, which sits temperamentally as well as geographically on its own, floating between Europe and America.

One of the most unspoiled places in the developed world, Iceland is slightly larger than Indiana, with a population of about 300,000 people (Indiana’s is 6.3 million). Two-thirds live in the capital, Reykjavik; the rest are spread across 39,800 square miles of volcanic rock, treeless tundra and scrubby plains. Seventy percent of the land is uninhabitable.

Icelanders tend to view their unpredictable environment — carved from volcanoes and ice and full of stunning waterfalls, geysers, fjords and glaciers — with respect and awe. The air is so pure that the Kyoto Protocol gave Iceland the right to increase its greenhouse emissions by 10 percent from 1990 levels.  ...

Ég var ánægður með að sjá að blaðamenn NYT skuli hafa tekið eftir sérstöðu okkar við Kyoto bókunina:

They are also allowed to pollute: another Kyoto exception gave power-intensive industries that use renewable energy in Iceland the right to emit an extra 1.6 million metric tons of carbon dioxide a year until 2012.

Í heildina sýnist mér að við komum út sem þjóð sem hefur áhyggjur af umhverfinu. Meira að segja byggðastefnan fær frekar jákvæða umfjöllun...

Ég verð að segja að þegar ég sá fyrirsögnina á fréttinni brá mér - því ég hef verið að kvíða fyrir því að NYT eða einhverjir aðrir fari að fjalla um Ísland og eyðileggi þá dagdraumamynd sem Bandaríkjamenn hafa af Íslandi sem einhverskonar alheilagri náttúrúparadís. Sérstaklega virðast bandaríkjamenn sem hafa áhuga á náttúruvernd vera haldnir ranghugmyndum um Ísland: Í þeirra huga er Ísland einhverskonar alheimsfyrirmynd um ábyrga nýtingu náttúruauðæfa og módel fyrir samlífi manns og náttúru. Þetta fólk hefur séð fréttir af vetnisstrætisvögnum í Reykjavík og heldur að á Íslandi höfum við einhvernveginn leyst olíuvandamálið og að Íslendingar séu þjóða fremstir í baráttunni gegn losun gróðurhúsalofttengunda...

M

ps. Ég hef engan áhuga á að fara að ræða umhverfisáhrif álbræðslu eða raforkuframleiðslu. Það sem ég hef áhuga á, í þessu sambandi, er ímynd Íslands, og hvaða áhrif stóriðjustefnan hefur á möguleika okkar að halda áfram að selja útlendingum þá hugmynd að við séum náttúruperla í norðurhöfum, eða hvað það nú var.

Kaflaskipti?

Ný könnun Gallup á trúarskoðunum Bandaríkjamanna bendir til að trúarofstækisaldan sem gengið hefur yfir landið seinustu ár sé í rénum. Hlutfall þeirra sem telja að "skipulögð trúarbröðg" eigi að leika stærra hlutverk í bandarísku þjóðlífi hefur síðan 2001 fækkað úr 30% í 27% aðspurðra, sem út af fyrir sig er ekki mjög dramatískt - en hlutur þeirra sem telur að skipulögð trúarbrögð eigi að hafa minni áhrif hefur fjölgað úr 22% í 32% aðspurðra. Þá er mikilvægt að hlutur þeirra sem ekki sjá neitt athugavert við ástandið eins og það er hefur fækkað.

Þetta eru góðar fréttir því bókstafstrú og allskonar trúarlegt rugl hefur ekki bara haft mjög skaðleg áhrif á stjórnmálaumræðu seinustu ára, heldur hafa evangelistar og fulltrúar þeirra í stjórn landsins kerfisbundið grafið undan vísindum. Kosningastretegía Karl Rove fóst t.d. mikið til í að æsa þann hóp kjósenda sem hafði heitar skoðanir á trúmálum til að mæta á kjörstað. Sú strategía kann að hafa haft þær ófyrirséðu afleiðingar að æ stærri hluti kjósenda tók að hafa áhyggjur af því að trúarofstæki réði lagasetningu en ekki skynsemi.

Ég vona svo sannarlega að þetta sé ekki skamvinn sveifla. Bandaríkin eiga betra skilið en að vera stjórnað af stjórnmálamönnum sem fá "100% rating" frá Family Research Council.

M

Punxsutawney Phil segir að gróðurhúsaáhrifin séu alvarlegt vandamál

Þegar maður getur vísað bæði til Sameinuðu Þjóðanna og Múrmeldýrs sem heimilda fyrir því að skoðanir manns séu réttar er maður í góðum málum! Það er nefnilega hægt að halda því fram að allir ábyrgir vísindamenn sem fjalla um umhverfismál séu á mála hjá einhverskonar leynilegum kabal vinstrimanna og ofstækisfullra umhverfisverndarsinna - en það getur enginn haldið því fram að múrmeldýrið Phil sé leynilegur óvinur Exxon Mobil! Einhverjum dýrafræðing sem vantaði eitthvað klókt til að skrifa um datt nefnilega í hug að gera rannsókn á veðurspádómum Punxsatawney Phil, og komst auðvitað að því að múrmeldýr eru jafn klók að spá fyrir um veðrið og allir færustu vísindamenn heims...

Punxsutawney Phil may be smarter than we've given him credit for.

In addition to checking out his shadow to forecast the end of winter, he has been ahead of the curve in predicting global warming.

Dr. Doug Inkley, wildlife biologist with the National Wildlife Federation, has been pondering over Phil's forecasting track record.

He found that in the first 75 years of the 20th century, Phil cast no shadow only four times, which according to folklore meant an early end to winter.

But in just the last 25 years of the century, Phil cast no shadow fully eight times, alerting us that winter was coming to an early end, a six fold increase!

Nú skal það játað að þessi Dr. Inkley, sem framkvæmdi þessa múrmeldýra rannsókn vinnur fyrir National Wildlife Federation, svo kannski er þetta bara enn eitt dæmið um áróðursmaskínu umhverfisverndarsinna? Kannski ætti Exxon Mobil að bjóða 10.000 dollara í verðlaun fyrir þá sem geta hrakið kenningu Inkley - fyrst þeir (reyndar er það American Enterprise Institute sem mun afhenda ávisanirnar) eru að bjóða þá upphæð hverjum sem getur skrifað sæmilega læsilega fræðigrein sem grefur undan umhverfisskýrslu Sameinuðu þjóðanna?

M

Múrmeldýr spáir vorkomu í Pennsylvaníu

Hávaðasamur vindbelgur tilnefndur til friðarverðlauna Nóbels!

Svo virðist sem hvaða skoffín sem er geti fengið tilnefningu til friðarverðlauna Nóbels. Að vísu skilst mér að það megi nokkurnveginn hver sem er tilnefna kandídata. Áhugafólk um loftslagsbreytingar í Bandaríkjunum er æft yfir nýjustu tilnefningunni, því seinasti kandídatinn til þessara verðlauna er nefnilega óþverrakarakterinn Rush Limbaugh!

Limbaugh er bandarískur útvarpsmaður sem hefur aflað sér frægðar með ógeðfelldum athugasemdum um minnihlutahópa og konur - og honum er líka sérlega í nöp við umhverfisverndarsinna. Þó hann sé ekki allra ógeðfelldasti fjölmiðlakarakterinn á hægrivængnum er hann þó sá allra þekktasti, og meðfram hraðbrautum má víða sjá auglýsingar um útvarpsþátt hans, "the Rush Limbaugh show", sem felst í því að Limbaugh lætur móðann mása um hversu vondir vinstrimenn séu, hversu ógeðslegt samkynhneigt fólk sé, hversu mikið demokratar hati Bandaríkin, og hversu heimskir, latir og skítugir innflytjendur séu. Þess á milli tekur Limbaugh við viðtölum frá hlustendum sem eru hjartanlega sammála honum. (sjá stutta kynningu Media Matters á Limbaugh)

National Review greindi frá því að "Landmark Legal Foundation" hafi tilnefnt Limbaugh til friðarverðlauna Nóbels:

We are offering this nomination for Mr. Limbaugh's nearly two decades of tireless efforts to promote liberty, equality and opportunity for all mankind, regardless of race, creed, economic stratum or national origin. We fervently believe that these are the only real cornerstones of just and lasting peace throughout the world.

Þessi tilnefning Landmark Legal Foundation er auðvitað ekkert annað en hlægilegt publicity stunt,  því "conservative public interest law firms" geta ekki tilnefnt einn né neinn til nóbelsverðlauna. (Sjá umfjöllun Atrios um þetta fáránlega mál.) Það verður forvitnilegt að sjá hvort og þá hvernig Limbaugh og hægripressan muni fjalla um þessa tilnefningu.

Að vísu gæti raunverulegur tilgangur tilnefningarinnar átt að vera einhverskonar pólítísk yfirlýsing, því hún kemur á sama tíma og Gore er tilnefndur - en Limbaugh er, ásamt öldungardeildarþingmanninum Jim Inhofe einn háværasti baráttumaðurinn gegn allri umræðu um gróðurhúsaáhrifin. 

M

Bush reynir að drepa blaðamenn með jarðýtu

Það er eins og öll framvarðasveit ný-íhaldsmennskunnar sé mönnuð litlum strákum sem ekki kunna að skifta um sokka, eða dreymir um að terrorísera fólk með skurðgröfum. Við heimsókn í CAT verksmiðju í Illinois, þar sem Bush var að útskýra fyrir verkalýðnum hversu djöfullega gott allir hefðu það, því bandaríska hagkerfið hefði aldrei áður verið eins sterkt, ákvað Bush að sýna á sér léttari og grallaralegri hlið. Og kynni að keyra vegavinnutæki. Sagan segir að Bush hafi lært að stýra stórvirkum vinnuvélum á "búgarðnum" sínum í Texas. Fyrir utan verksmiðjuna stóð risavaxin jarðýta - samkvæmt Newsweek, sem var með einna ítarlegustu lýsinguna á jarðýtuuppátæki forsetans, var þetta D-10 jarðýta frá Caterpillar. Og þegar forsetinn var búinn að flytja ræðuna sína, gerði hann sér lítið fyrir og klifraði uppí þessa jarðýtu - og reyndi að keyra niður alla viðstadda! Frásagnir viðstaddra eru flestar frekar gloppóttar - blöðin segja bara að forsetinn hafi farið uppí, fírað jarðýtuna upp, og segja þvínæst að hann hafi stigið niður, eftir að hafa keyrt jarðýtuna aðeins um. Eini fjölmiðillinn sem segir hvað gerðist í millitíðinni er Newsweek, sem birti á heimasíðu sinni lýsingu á því hvað gerðist á þeirri rúmlega mínútu sem Bush keyrði jarðýtuna! Newsweek lýsir aðdraganda þessarar uppákomu þannig:

Wearing a pair of stylish safety glasses--at least more stylish than most safety glasses--Bush got a mini-tour of the factory before delivering remarks on the economy.

Og svo komum við að Jarðýtunni. Þegar forsetinn var kominn uppí gólaði hann á viðstadda: 

"I would suggest moving back, I'm about to crank this sucker up."

Brumm, brumm... Starfsmenn forsetans áttuðu sig á því hvað var í vændum og reyndu að bjarga blaðamönnum sem voru viðstaddir: 

As the engine roared to life, White House staffers tried to steer the press corps to safety, but when the tractor lurched forward, they too were forced to scramble for safety."Get out of the way!" a news photographer yelled. "I think he might run us over!" said another. White House aides tried to herd the reporters the right way without getting run over themselves. Even the Secret Service got involved, as one agent began yelling at reporters to get clear of the tractor.

Meðan blaðamennirnir og leyniþjónustan hlupu í hringi fyrir neðan skemmti forsetinn sér konunglega!

Watching the chaos below, Bush looked out the tractor's window and laughed, steering the massive machine into the spot where most of the press corps had been positioned. The episode lasted about a minute, and Bush was still laughing when he pulled to a stop. He gave reporters a thumbs-up. "If you've never driven a D-10, it's the coolest experience,"

Chicago Tribune bætti við að forsetinn hefði sagt "Oh, yeah" Þegar hann steig útúr jarðýtunni, meðan USA Today lýsti lokum jarðýtuakstursins þannig: ""That was fun," he exclaimed as he got off". Newsweek virðist vera eini fjölmiðillinn til að lýsa skelfingunni sem greip um sig meðan forsetinn lék sér að jarðýtunni. Aðrir fjölmiðlar segja frá þessu uppátæki eins og hér hafi verið á ferðinni frekar saklaust, og bara svolítið karlmannlegt grín, en ekki "That was fun! ... the coolest experience, ever! Oh yeah!" 

Bush er reyndar ekki fyrsti pólítíkusinn til að keyra um á traktor - Washington Post upplýsti lesendur sína nefnilega um að "uppáhalds dægradvöl" George "Macaca" Allen væri að keyra í hringi á litlum sláttutraktor. Allen og Bush eiga reyndar fleira sameiginlegt en áhuga á vinnuvélum: Þeir eru líka báðir þykjustu-kúrekar!

Seinasta haust var "macaca" málið allt í hámarki - macaca uppákoman kostaði Allen kosninguna gegn Jim Webb, sem hefur orðið ein bjartasta stjarna demokrataflokksins. Í kosningabaráttunni afhjúpaði hann Allen sem tilgerðarlegan uppskafning og aula - og fyrir nokkrum dögum síðan tók Webb að sér að flytja andsvar demokrata við stefnuræðu forsetans, og meira að segja fréttaskýrendur, sem vanalega eru helstu klappstýrur forsetans, urðu að viðurkenna að Webb hefði flutt miklu flottari ræðu en Bush. Webb virðist því vera á krossferð gegn þykjustukúrekum repúblíkanafloksins! (sjá færslu mína um ræðu Webb hér, og ræðu Bush hér  og hér.)

En þykjustukúrekunum þykir mjög óþægilegt þegar fólk fattar hverskonar prinsipplausir aular þeir eru. George "Macaca" Allen tapaði tiltrú "The Sons of Confederate Veterans", og Bush hefur tapað fylgi hörðustu stuðningsmanna repúblíkanaflokksins - sérstaklega í kjölfar fyrrnefndrar State of the Union ræðu. "The moral majority" hefur lýst yfir djúpstæðri vandlætingu á innihaldi SOTU ræðu hans. The Moral majority fattaði nefnilega að þeir, eins og allir aðrir Bandaríkjamenn, hefðu keypt köttinn í sekknum þegar þeir kusu Bush sem forseta.

Þegar George Allen kom heim eftir að hafa eytt öllum deginum í að reyna að sannfæra kjósendur og fjölmiðla um að hann ætti virkilega erindi á þing, að hann væri þeirra maður, var hann auðvitað atkerður. Það er erfitt að eyða öllum deginum í role-playing! Og þegar Allen róaði taugarnar með því að keyra litla sláttutraktorinn sinn:

His favorite time of the week is when he comes home, sits on his riding mower, by himself and mows his lawn and no one is asking him questions.

Meðan Macaca Allen var bara óbreyttur senator - er Bush leiðtogi hins frjálsa heims. POTUS sjálfur! (að vísu var Allen með heljarinnar plön um áð bjóða sig fram til forseta - og National Review spáði því vorið 2006 að forsetakosningarnar 2008 yrðu einvígi milli Mitt Romney og Allen... Talandi um spádómsgáfu nýíhaldsmanna!) Og þó smávægilegur senator geti kannski þaggað niður allar óþægilegar spurningar með því að keyra í hringi á poggulitlum traktor, þarf forsetinn eitthvað stórtækara! Alvöru jarðýtu!

M

Paul Wolfowitz, einn valdamesti maður heims, gengur í götóttum sokkum

Svona eiga allar fréttir að vera! AP, sem er augljóslega varhugaverð kommúnísk undurróðursstofnun, hefur hafið ófrægingarherferð gegn Paul Wolfowitz, bankstjóra alþjóðabankans, og einum valdamesta manni heims. Rannsóknarblaðamennska AP og fréttaljósmyndarar hefa nefnilega svift hulunni af því að Wolfowitz er einhverskonar labbakútur og sokkböðull. Eins og sést á myndinni er karlinn nefnilega í götóttum sokkum: Báðar stórutærnar standa útúr! Það besta er að svona göt fá menn bara á sokkana ef þeir klippa ekki á sér táneglurnar!!

In this combo picture, World Bank President Paul Wolfowitz, with holes on his socks, is seen as he leaves from the Ottoman era Selimiye mosque in Edirne, western Turkey, Sunday, Jan. 28, 2007. Wolfowitz was in turkey for a-two-day official visit. (AP Photo/Nadir Alp/Anatolia)

Það hafa víst áður borist fréttir sérkennilegum hreinlætisvenjum karlsins, því í einni senu í Fahrenheit 9/11 slefaði han munnvatni á greiðuna sína, áður en hann renndi henni í gegn um hárið... Maðurinn er í götóttum sokkum og vatnsgreiðir sig með eigin munnvatni? Og hvaða hvítu blettir eru þetta á buxunum hjá karlinum? Sannar að mannasiðir og völd þurfa ekki að fara saman!

M

 

"Terror-Free Oil" í Nebraska selur enga araba-olíu!

Fréttin af þessu fyrirtæki er búin að vera að birtast á bloggsíðum í Bandaríkjunum - því þetta er svona "barn festist í brunni"-frétt fyrir þá sem þykjast hafa áhuga á alvöru fréttum! Fox news hefur líka fjallað um bensínsölufyrirtækið "terror-free-oil. Og reyndar fullt af öðrum fjölmiðlum líka. Sem þýðir sennilega að þetta sé frétt? Allavegana virðist* "terror-free-oil" vera alvöru fyrirtæki með heljarinnar heimspekipælingar í kringum olíkaup sín:

Terror-Free Oil Initiative is dedicated to encouraging Americans to buy gasoline that originated from countries that do not export or finance terrorism.

We educate the public by promoting those companies that acquire their crude oil supply from nations outside the Middle East and by exposing those companies that do not.

Þetta var einfalt mál. Ef maður vill ekki hryðjuverkaolíu skal maður ekki kaupa arabaolíu. Þó ég hafi fátt gott að segja um stjornarfar í flestum olíuframleiðsluríkjum mið-austurlanda er ég þó ekki viss um að sú olía fjármagni neitt verri stjórnarhætti en olíugróði t.d. Angóla. Á heimasíðu fyrirtækisins kemur einnig fram að það sé mjög erfitt að finna olíufyrirtæki sem ekki kaupi olíu frá Arabalöndunum.

Reyndar er langsamlega mest af þeirri olíu sem brennt er í Bandaríkjunum, og ekki kemur frá Mið-Austurlöndum, upprunnin í Venesúela, og seinast þegar ég athugaði var forseti þess lands upptekinn við einhverskonar Sósíalíska byltingu. Valið stendur þá á milli þess að styðja hryðjuverkamenn eða sósíalista? Það er reyndar merkilegt að bandarískur almenningur hafi ekki fyrir löngu skift yfir í aðra eldsneytisgjafa - af þjóðernisást einni saman!

M

*Það myndi ekki vera í fyrsta skipti sem Fox news og blogospherið dreifðu tröllasögum sem fréttum!

Palpatine hafði nokkuð til síns máls, Jedi-reglan er stórhættuleg!

Eftir að hafa horft á báðar Star Wars trílógíurnar óþarflega oft tóku Jedi-riddararnir og allt djöfuls múnklífið og sjálfumgleðiruglið í þeim að fara meira og meira í taugarnar á mér. Í fyrstu myndunum er ekki það mikið af jedi-riddurum að maður geti látið þá pirra sig, en í nýju myndunum er Jedi-riddarareglan allan tímann í aðalhlutverki. Og það er eitthvað mjög óþægilegt við þá og allt þeirra baktjaldamakk, eins og senator Palpatine bendir réttilega á. Ef ég væri óbreyttur borgari í Star Wars heiminum fyndist mér mjög óþægilegt að vita af þessari leynilegu og vopnuðu munkareglu. Hver veit hvað þeir vilja? Eru þeir ábyrgir gagnvart einhverjum öðrum en litlum gömlum frosk í náttslopp?!

Það eru fleiri sem hafa áhyggjur af Jedi-reglunni, því um daginn birti Boing Boing tengil á gamla grein af Marginal Revolution,* sem er skrifað af hagfræðiprófessor við George Mason University, um Jedi-regluna. Þó þetta sé gömul frétt og hafi ábyggilega áður farið nokkrum sinnum um veraldarvefina fannst mér hún það góð að ég stóðst ekki freistinguna að endurbirta hana:

The core point is that the Jedi are not to be trusted:

1. The Jedi and Jedi-in-training sell out like crazy.  Even the evil Count Dooku was once a Jedi knight. 

2. What do the Jedi Council want anyway?  The Anakin critique of the Jedi Council rings somewhat true (this is from the new movie, alas I cannot say more, but the argument could be strengthened by citing the relevant detail).  Aren't they a kind of out-of-control Supreme Court, not even requiring Senate approval (with or without filibuster), and heavily armed at that?  As I understand it, they vote each other into the office, have license to kill, and seek to control galactic affairs.  Talk about unaccountable power used toward secret and mysterious ends.

3. Obi-Wan told Luke scores of lies, including the big whopper that his dad was dead.

4. The Jedi can't even keep us safe.

5. The bad guys have sex and do all the procreating.  The Jedi are not supposed to marry, or presumably have children.  Not ESS, if you ask me.  Anakin gets Natalie Portman; Luke spends two episodes with a perverse and distant crush on his sister Leia, leading only to one chaste kiss.

6. The prophecy was that Anakin (Darth) will restore order and balance to the force.  How true this turns out to be.  But none of the Jedi can begin to understand what this means.  Yes, you have to get rid of the bad guys.  But you also have to get rid of the Jedi.  The Jedi are, after all, the primary supply source and training ground for the bad guys.  Anakin/Darth manages to get rid of both, so he really is the hero of the story.  (It is also interesting which group of "Jedi" Darth kills first, but that would be telling.)

7. At the happy ending of "Return of the Jedi", the Jedi no longer control the galaxy.  The Jedi Council is not reestablished.  Luke, the closest thing to a Jedi representative left, never becomes a formal Jedi.  He shows no desire to train other Jedi, and probably expects to spend the rest of his life doing voices for children's cartoons.

8. The core message is that power corrupts, but also that good guys have power too.  Our possible safety lies in our humanity, not in our desires to transcend it or wield strange forces to our advantage. 

What did Padme say?: "So this is how liberty dies, to thunderous applause." 

Addendum: By the way, did I mention that the Jedi are genetically superior supermen with "enhanced blood"?  That the rebels' victory party in Episode IV borrows liberally from Leni Riefenstahl's "Triumph of the Will"?  And that the much-maligned ewoks make perfect sense as an antidote to Jedi fascism?

Og þó Palpatine hafi látið þróa klónaherinn vafðist það ekkert mjög lengi fyrir Jedi-riddururnum að beita honum, enda voru óvinirnir skordýr, sem über-mennirnir ásamt stormsveitum sínum gátu útrýmt að vild. Allt þetta reyndar eykur bara á ágæti Star Wars sem fyrsta flokks Sci-Fi.

*BoingBoing og Marginal Revolution eru með bestu bloggsíðum í Bandaríkjunum. Boing Boing er líka útnefnt í nokkrum flokkum í "Annual Weblog Awards, 2007 Bloggies" - meðal annars sem besta bloggsíða ársins. Ég mæli eindregið með þeim báðum!