Shaha Riza og Paul Wolfowitz - tragískir elskendur í stormi...

Meðan allir aðrir starfsmenn Alþjóðabankans fóru blístrandi og trallandi um gangana var Shaha Riza að klaga í fjölmiðla. (Þið getið ímyndað ýkkur hvað það verður gaman hjá starfsmönnunum á Happy Hour eftir vinnu í kvöld! Hvert ætli starfsmenn bankans fari þegar vinnu lýkur? Við þurfum alveg bráðnauðsynlega að komast að þessu, og fá aðgang að almennilegu innabúðarslúðri!) Í millitíðinni þurfum við að styðjast við Washington Post:

There can be no doubt she's furious about how she has been treated by the World Bank -- being forced to take a leave, staying on the bank's hideously cushy payroll, and having to endure enormous pay raises and promotions -- all because Wolfowitz wanted to be head of the bank

In her April 30 deposition to an ad hoc committee looking into the situation, Riza seemed to be seething.

"We especially appreciate" your coming, lead committee member Herman Wijffels began, "because we understand how painful this whole episode must be for you."

"Do you?" she said.

Þetta er sama kona og Wolfowitz lýsti yfir að væri svo mikil norn að enginn þyrði að koma nálægt henni.

On several occasions she noted that there were other couples working at the bank and that some wives of high-ranking officials were not required to leave their jobs, and she said that it would have been nice if a bank official could have "at least explained to me why I was being treated in a different way to all other spouses in this place."

"Or maybe," she continued, "I was wondering, maybe because they're married, they're seeing that their relationships are asexual. But because I'm dating, there must be sex there."

Og hvað átti þetta að fyrirstilla? Er Riza að segja að þau sofi ekki saman? Eða er hún bara að koma því að, að hún og Wolfowitz stundi kynlíf? Kannski er hún bara að hefna sín fyrir hversu ílla hefur verið farið með hana og elskhugann, neyða okkur öll til að ímynda okkur Wolfowitz, í götóttum sokkunum, að stunda kynlíf! Aaargh! Konan er augljóslega algjörlega samviskulaus!!!

M

Wolfowitz skorti stjórnunarhæfileika

Í aðdraganda afsagnar Paul Wolfowitz heyrðist stundum frá repúblíkönum, og jafnvel hægrimönnum í öðrum löndum, að Wolfowitz væri fórnarlamb einhverskonar ófrægingarherferðar vinstrimanna sem gætu ekki fyrirgefið honum að hafa verið einn af "arkítektum" innrásarinnar í Írak. Þeir héldu því fram að launahækkunin til kærustunnar, Riza Shaha, hafi ekki verið nógu alvarlegt brot til að réttlæta brottrekstur. Aðrir, eins og Wall Street Journal héldu því fram að "raunveruleg" ástæða þess að Wolfowitz hefði verið rekinn væri að hann hefði barist gegn spillingu, og að ríkisstjórnir Evrópu hafi ekki getað þolað það!

We've said from the beginning that the charges against Mr. Wolfowitz were bogus, and that the effort to unseat him amounted to a political grudge by those who opposed his role in the Bush Administration and a bureaucratic vendetta by those who opposed his anti-corruption agenda at the bank.

Semsagt: hér voru á ferðinni óvinir Bush og spilltir evrópskir bjúrókratar. Wall Street Journal heldur áfram:

An American appointee has been ousted from a multilateral institution by a staff and media cabal on trumped-up charges solely because they disliked Mr. Wolfowitz's priorities. The inmates are now in charge. Yet the U.S. will still be expected to provide the bulk of funding to these institutions--more than 16% at the World Bank--while it cedes de facto control of its operations to a multilateral elite. That's a recipe for declining American influence.

Þetta stef hefur komið nokkrum sinnum fram: Vandræði Wolfowitz standi í sambandi við að áhrif Bandaríkjanna á alþjóðavettvangi séu að dvína. Þessar áhyggjur af dvínandi völdum og áhrifum Bandaríkjanna voru helsta áhyggjuefni ný-íhaldsmannanna svokölluðu, "the neocons", sem lögðu undir sig stjórn landsins eftir kosningarnar 2000. Það voru líka áhyggjur af dvínandi valdi Bandaríkjanna sem lágu að baki innrásinni í Írak. Wolfowitz var í innsta hring þessara hugsuða.

Og nú virðist sem skelfilegustu martraðir Wolfowitz og annarra neocon-hugsuða hafi ræst. Bandaríkin standa rúin trausti og virðingu, og Bandaríkjaher er fastur í óvinnandi borgarastríði. Herinn skortir bæði mannafla og búnað, því það fer ílla, bæði með hermennina og búnaðinn að sprengja þá í loft upp í Írak... Ef markmið "the neocons" var að styrkja vald Bandaríkjanna, sannfæra heimsbyggðina um að hún ætti að fylgja Bandaríkjunum með góðu eða íllu, hefur þeim mistekist herfilega.

En ástæðan er ekki að spilltar evrópustjórnir eða einhverjir elítistar (a multilateral elite, eins og WSJ kallar það...) og Bush-hatarar hafi saboterað annars glæsilega drauma og stórfengleg plön. Wolfowitz líður ábyggilega betur að geta talið sér trú um að hann sé fórnarlamb pólítískra nornaveiða, og ritstjórn Wall Street Journal finnst örugglega betra að telja sér trú um að sú fagra nýja veröld sem nýíhaldsmenn boðuðu hafi verið drepin af vondum demokrötum. Sannleikurinn er hins vegar mun einfaldari.

Raunveruleg ástæða þess að Wolfowitz uppskar andstöðu allra starfsmanna bankans var að hann var fullkomlega vanhæfur stjórnandi. Þetta kemur fram í fréttum og fréttaskýringum LA Times, Washington Post og New York Times. Heimildamenn blaðanna í bankanum endurtaka allir sömu söguna: Wolfowitz réð ekki við það starf sem honum hafði verið falið.

Fyrrverandi samstarfsmenn Wolfowitz halda því fram að hann hafi enga skipulagshæfileika:

Another former colleague who served with Wolfowitz in four administrations said that "the kinds of problems he got into were predictable for anybody who really knew Paul." Speaking on the condition of anonymity, the source voiced admiration for his intellect but said Wolfowitz "couldn't run a two-car funeral."

LA Times birtir svo grein eftir Lawrence Wilkerson, fyrrverandi starfsmannastjóra Colin Powell. Wilkerson hafði unnið með Wolfowitz í mörg ár og þekkti því vel til hans. Wilkerson byrjar greinina á að tala um gáfur Wolfowitz - því það mun líka samdóma álit allra að Wolfowitz sé óvenjulega greindur maður. Einhverskonar snillingur. Grein Lawrence er helvíti góð, svo ég ætla að endurbirta stóra parta úr henni;

Understand, then, my wonder over the last few years at Wolfowitz's fall. From my position, first at the Pentagon, then at the State Department, I watched the talented Wolfowitz self-destruct. How could such a successful, intelligent ambassador transmogrify into the petulant old man I watched fighting unsuccessfully to keep his job as president of the World Bank?

There were early signs. In 1990, when both of us were at the Pentagon — I worked for Colin Powell, then the chairman of the Joint Chiefs of Staff, and Wolfowitz for then-Defense Secretary Dick Cheney — I discovered that Wolfowitz was geared entirely to conceptual thinking and not to practical action, planning and detail and the disciplined routine that government requires. ...

I also saw more stark evidence of what a poor manager Wolfowitz was. He had no idea how to make the trains run on time — and seemed to have no inclination to do so. Talented people left his shop saying they could get nothing accomplished. Papers sat in in-boxes for ages with no action, and the need to deal with daily mini-crises was supplanted by the desire to turn out hugely complicated but elegantly expressed "concepts" and "strategies." The rest of the workaday Pentagon largely ignored Wolfowitz's policy shop as irrelevant.

When Defense Secretary Donald Rumsfeld picked Wolfowitz in 2000 as his deputy — to make all the trains in the Pentagon run on time — those of us who were familiar with Wolfowitz knew a train wreck would occur. It did, almost immediately, as nothing got through the roadblock of the deputy's office.

Later, as post-invasion planning for Iraq was called for, Wolfowitz and the No. 3 man in the department, Douglas Feith, proved their administrative ineptitude. By that time, I was working for Secretary of State Powell, and there was increasing friction between us and the Pentagon. We watched Rumsfeld, in the arrogance of his power and the hubris of his brilliance, totally ignore the chaos beneath him, working with now-Vice President Cheney to drive all trains to Baghdad.

Þeir sem hafa fylgst með bandarískum stjórnmálum undanfarin ár hafa fyrir löngu komist að þessari niðurstöðu: Ástæðan fyrir því hversu ílla er komið fyrir Bush stjórninni er að hún er mönnuð fólki sem ræður ekki við að stjórna. Það hefur ekkert með hugmyndafræði íhaldsmanna eða einhvera innbyggða galla í bandarísku stjórnkerfi, menningu eða hugsunarhætti, heldur hitt að landinu hefur verið stjórnað af vanhæfum aulum. Það er ekki hugmyndafræðin, heldur skortur á stjórnunarhæfileikum sem hefur komið Bush og ríkisstjórn hans í þá stöðu sem hún er í í dag.

 

Wall Street Journal heldur því fram að það sé "a recipe for declining American influence" að gefa eftir í baráttunni gegn einhverri ímyndaðri "multilateral elite". Ef afsögn Wolfowitz á að kenna okkur eitthvað er það að það sem raunverulega er uppskriftin að hnignum Bandaríkjanna er að láta vanhæfa menn um að stjórna.

M

Og nú byrjum við að telja niður hvenær Gonzales segir af sér!

Fyrst Wolfowitz er farinn þurfum við að snúa sjónum okkar aftur að Alberto Gonzales. Í gær skrifaði ég um vantraustsyfirlýsingu Demokrata í öldungadeildinni. Þegar er ljóst að sæmilegur hópur repúblíkana muni að öllum líkindum kjósa með demokrötum. Chuck Hagel, Coburn, Sununu, McCain og sennilega Pat Roberts, Kit Bond og Arlen Specter. Í gærkvöld bættist svo Norm Coleman, öldungadeildarþingmaður okkar Minnesotabúa á listann. Coleman gerir sér grein fyrir því að hann á ekki séns í endurkjör 2008 nema hann fari að koma sér í mjúkinn við kjósendur í þessu fylki sem vanalega kýs independents eða demokrata.

Coleman lýsti því beinlínis yfir að Gonzales þurfi að segja af sér - aðrir, eins og Bond og Specter hafa verið loðnari í yfirlýsingum sínum. Coleman lýsti því beinlínis yfir að hann hefði "misst allt traust á Gonzales":

"I don't have confidence in Gonzales," Republican Sen. Norm Coleman of Minnesota told reporters on a conference call Thursday as he became the fifth Senate Republican to call for the attorney general's departure. "I would hope that the attorney general understands that the department is suffering right now, and he does the right thing, and that is allows the president to provide new leadership."

Ef allir þessir menn standa allir við stóru orðin munu átta repúblíkanar kjósa með 48 demokrötum - einum sósíalista og einum Lieberman for Connecticut, að vísu hefur McCain ekki mætt í seinustu 42 atkvæðagreisðlur í öldungadeildinni, vegna þess að hann er svo upptekinn við að eltast við að verða forseti, og vegna þess að Tim Johnson frá suður Dakóta er á spítala. Vantraust á Gonzales ætti því í það minnsta að geta endað á 57 atkvæðum gegn 41... 

Aumingja Gonzales. Nú þarf hann líka að fara að leita að vinnu?

M

Og svo fór Wolfowitz eftir alltsaman... starfsmenn bankans ryðjast út á ganga, klappandi hrópandi húrra!

Ég er búinn að fara blogg og netrúnt til að leita að einhverju áhugaverðu um afsögn Wolfowitz, og svo virðist sem við þurfum að bíða til morguns eftir einhverjum fréttaskýringum eða umfjöllun um þessar merkilegu fréttir. Liberal bloggarar láta sér nægja að endurbirta frétt New York Times eða ABC af afsögninni, þ.e. þeir sem hafa haft tíma til að skrifa um Wolfowitz. Flestir virðast hafa verið uppteknir við að skrifa um Gonzales í dag, og vitnisburð James Comey, fyrrverandi aðstoðardómsmálaráðherra frá í gær. Reyndar var framburður Comey svo magnaður og vakti svo margar spurningar að það ætti að endast okkur fram í næstu viku. Aðalniðurstaða blogosphersins virðist að framburður Comey hafi sýnt að John Aschroft hafi verið miklu betri dómsmálaráðherra en Gonzales! Whoda thunk?!

Samt finnst mér langsamlegasta merkilegasta frétt dagsins að forsetinn - sem elskar "the troops" og er alltaf að skamma vinstrimenn, liberals og demokrata fyrir það sem hann kallar "failing to support the troops", ætlar að beita neitunarvaldi á launahækkun handa hermönnum sem þingið samþykkti. Skv. Army Times:

Troops don’t need bigger pay raises, White House budget officials said Wednesday in a statement of administration policy laying out objections to the House version of the 2008 defense authorization bill. […]

The slightly bigger military raises are intended to reduce the gap between military and civilian pay that stands at about 3.9 percent today. Under the bill, HR 1585, the pay gap would be reduced to 1.4 percent after the Jan. 1, 2012, pay increase.

Bush budget officials said the administration “strongly opposes” both the 3.5 percent raise for 2008 and the follow-on increases, calling extra pay increases “unnecessary.”

Mér fannst líka viðeigandi að minnast á þetta, því Wolfowitz þurfti að segja af sér m.a. vegna "unnecessary" launahækkana...

M

Update: Ég ákvað að tékka aftur - og nú eru loksins komnar nýjar fréttir af Wolfowitz!

Samkvæmt Reutersi: Ónefndir heimildamenn innan bankans segja að almenn fagnaðarlæti hafi brotist út á skrifstofum bankans þegar Wolfowitz sagði af sér!

Bank staff were jubilant to see an end to a crisis that had engulfed the institution, which spends around $25 billion a year to fight poverty in poor countries.

"Everyone ran into the hallways and were clapping and hugging each other," said one employee who declined to be named.

The controversy sparked outrage among some of the bank's 10,000 employees and prompted senior staff to write to the board complaining that the leadership crisis had undermined their work, especially in fighting corruption.

En djöfulsk kommúnistarnir í skrifstofuliði alþjóðabankans eru samt ekki sáttir - því samkvæmt samningnum fær Wolfowitz að sitja á skrifstofunni sinni og þykjast stjórna bankanum í næstum einn og hálfan mánuð í viðbót - hann á ekki að hætta í vinnunni fyrr en þrítugasta júni:

The bank's staff association, which pushed for the investigation into his role in Riza's promotion, said the June 30 resignation date was unacceptable and insisted Wolfowitz be put on administrative leave immediately.

"It completely undermines the principles of good governance and the principles that the staff fight to uphold," it said.

Starfsmennirnir bættu við að þeir myndu ekki hætta óeirðum fyrr en bakarinn hefði verið færður heim til  Parísar...

Gott ef þetta er ekki fyrsta bjúrókratíska uppreisnin innan alþjóðlegrar fjármálastofnunar sem heppnast! Ég óska íslenskum starfsmönnum Alþjóðabankans til hamingju með þennan dag!

M

Wolfowitz segir af sér embætti

Öldungadeildin greiði atkvæði um vantraust á Gonzales?

Það hefur verið nefnt nokkrum sinnum að Bandaríkjaþing gæti greitt atkvæði um vantraust á dómsmálaráðherra Bush, Alberto Gonzales - og núna fyrir örstuttu síðan bárustu fréttir af því að þingmenn demokrata væru að undirbúa slíka atkvæðagreiðslu! Samkvæmt sumum fréttum eiga Chuck Schumer og Dianne Feinstein að vera á bak við þessa ráðagerð. Skv. Roll Call:

With Attorney General Alberto Gonzales vowing to remain in his job and President Bush standing by him, Senate Democratic leaders are seriously considering bringing a resolution to the floor expressing no confidence in Gonzales, according to a senior leadership source. ...

The vote would be nonbinding and have no substantive impact, but it would force all Republican Senators into the politically uncomfortable position of saying publicly whether they continue to support Gonzales in the wake of the scandal surrounding the firings of eight U.S. attorneys.

Patrick Leahy, demokrati frá Vermont og formaður dómsmálanefndarinnar sagði: "I have absolutely no confidence in the attorney general or his leadership". Það eru allar líkur til þess að vantraustsyfirlýsingin muni samþykkt, og að margir repúblíkanar muni greiða atkvæði með henni. Tveir háttsettir öldungardeildarþingmenn Repúblíkana, Pat Roberts, frá Kansas og Chuck Hagel, frá Nebraska, hafa báðir nýlega lýst því yfir að Gonzales þurfi að segja af sér. Aðrir öldungadeildarþingmenn repúblíkana sem hafa lýst því yfir að Gonzales þurfi að segja af sér eru John Sununu frá New Hampshire, Tom Coburn frá Oklahoma og John McCain.

Ástæða þess að vantraustsyfirlýsing er komin til umræðu núna eru nýjar uppljóstranir um ólögleg njósnaprógrömm og hleranir á óbreyttum borgurum sem Gonzales skipulagði og stóð fyrr. Skv Fox news:

Sen. Arlen Specter of Pennsylvania, the senior Republican on the Senate Judiciary Committee, said Thursday that the Justice Department can't properly protect the nation from terrorism or oversee Bush's no-warrant eavesdropping program with Gonzales at the helm.

"I have a sense that when we finish our investigation, we may have the conclusion of the tenure of the attorney general," Specter said during a committee hearing. "I think when our investigation is concluded, it'll be clear even to the attorney general and the president that we're looking at a dysfunctional department which is vital to the national welfare."

Og við eigum enn eftir að heyra í Moniku Goolding bera vitni - hún mun mæta fyrir þingnefnd þann 23. Ég efast um að vitnisburður hennar muni styrkja Gonzales! Ef það verður ekki búið að reka Gonzales frá völdum fyrir lok mánaðarins verð ég hissa! Kannski tekst Wolfowitz meira að segja að hanga lengur í sinni bitlingastöðu en Gonzales?

M

Minningarorð Christopher Hitchens um Jerry Falwell

Fréttaskýrendur og bloggarar, og allskonar fólk annað sem hefur vinnu af því að tala eða skrifa, virðist allt sammála um að fréttir af því að Jerry Falwell hafi fundist meðvitundarlaus á gólfinu í skrifstofunni sinni, og svo drepist stuttu síðar, hafi verið með bestu fréttum sem borist hafa lengi. Meira að segja forsetaframbjóðendur Repúblíkana hafa verið frekar hógværir í yfirlýsingum sínum um hversu sárt Falwell verði saknað.

En svo er auðvitað Christopher Hitchens, sem mætti í viðtal til Anderson Cooper til að deila með okkur skoðun sinni á Falwell! (via Reason.com)

The empty life of this ugly little charlatan proves only one thing, that you can get away with the most extraordinary offenses to morality and to truth in this country if you will just get yourself called reverend. .... The whole consideration of this -- of this horrible little person is offensive to very, very many of us who have some regard for truth and for morality, and who think that ethics do not require that lies be told to children by evil old men, that we're -- we're not told that people who believe like Falwell will be snatched up into heaven...

Það er nú alveg óþarfi að gera líka grín að vaxtarlagi mannsins! Falwell var ekkert sérstaklega fríður, allavegana ekki eins óvenjulega og ómótstæðilega stórglæsilegur og Mitt Romney, en hann var ekki lítill!

M

 

Ha-ha! Wolfowitz ætlar aldrei að segja af sér!

Í dag hafa fréttastofur beggja vegna Atlantshafsins, dagblöð, bloggarar og sjónvarpsstöðvar flutt linnulausar fréttir af ímyndaðri afsögn Paul Dundes Wolfowitz, bankastjóra Alþjóðabankans. Síðasta frétt New York Times af þessu máli er stórfyndin:

The precise wording of what the bank would say, and what Mr. Wolfowitz would say, were not known as of mid-afternoon. Nor was it known whether the negotiations would lead to an actual resignation today. Some officials said the conversation could continue into the evening or into Thursday.

Það veit semsagt enginn hvað bankastjórnin eða bankastjórinn eru að hugsa, hvað þeir ætla að gera, eða hvenær þeir ætla að gera það? Og menn ætla að halda áfram að tala um þetta fram á fimmtudag?

Og þegar Wolfowitz mun loksins segja af sér, hver ætli fái að taka við embættinu? Tony Blair - hver annar!

Speculation about Mr. Wolfowitz’s successor ranged from Paul Volcker, the former chairman of the Federal Reserve, to Tony Blair, the outgoing British prime minister, to Deputy Treasury Secretary Robert Kimmitt and former Deputy Secretary of State Robert Zoellick.

Og til þess að gera þessa Blair spekúlasjón áhugaverðari er rétt að benda á að Blair gistir í Hvíta Húsinu í nótt - eða eins og Reuters orðar það "sleepover" en ekki "stay overnight", eða "remain Bush's guest overnight" eða eitthvað sem hljómar ekki eins og þeir séu tvær smástelpur sem fái að gista heima hjá hvor annarri! Ef fullorðið fólk gerir "sleepovers" er það yfirleitt af gagnstæðu kyni og er að vera coy og cute...

White House sleepover for visiting Blair

WASHINGTON (Reuters) - British Prime Minister Tony Blair is getting a White House sleepover for what may well be his last visit to Washington to see his Iraq war ally, President George W. Bush.

The two leaders, both facing strong domestic criticism for their stance on the war, were to hold a working dinner on Wednesday night then hold more talks on Thursday before a joint news conference. ...

Bush played host to Queen Elizabeth II at a white-tie dinner a little more than a week ago.

Kannski kemur Wolfowitz líka og þeir geta allir þrír lakkað á sér táneglurnar og farið í koddaslag, þ.e. þegar þeir eru búnir að leika sér í tea- og dinnerparties?

M

Wolfowitz mun ekki segja af sér segir lögmaður hans

Wolfowitz mun ekki segja af sér meðan það er skýjað

Einhverra hluta vegna virðast fréttaskýrendur og bloggarar vera búnir að sannfæra sjálfa sig um að Paul Wolfowitz muni segja af sér einhverntímann í efitrmiðdaginn. Þetta finnst mér merkilegt, því glaðlyndi sokkböðullinn hefur lýst því yfir að hann muni ekki segja af sér meðan það er skýjað:

Wolfowitz has insisted he would not resign under a cloud. His attorney, Robert S. Bennett, reiterated that position yesterday and insisted that Wolfowitz retained “full and complete support from the White House.”

Washington Post segir nefnilega líka að Hvíta húsið ætli áfram að styðja Wolfowitz, sama hversu ömurlega gagnslaus bankastjóri hann sé, og hversu ílla liðinn hann sé af undirmönnum sínum: 

Senior Bush administration officials emphasized that the White House has not abandoned Wolfowitz and does not believe he should be fired.

En svo bætir blaðið við:

But the White House has concluded, through conversations with counterparts in foreign capitals and from the committee report, that Wolfowitz can no longer effectively head the institution, the officials said, speaking on the condition they not be named because they lacked authorization to discuss the matter publicly. ... a senior White House official said. "We'll engage in a discussion about the future leadership of the bank." ...

A senior bank official, briefed by a European member of the board and willing to recount the conversation only on the condition of anonymity, said that members as well as others believe it would compromise the board's integrity to cut a deal...

"It could involve a shifting of senior managers at the bank, or it could involve a change of leadership at the bank," an administration official said. "The message to the board is: 'Don't fire him based on the personnel infraction.' Then, if you want to have a bigger, broader conversation, we'll engage in it." ...

At his appearance before the board yesterday, Wolfowitz promised substantial management changes if he remains. He also opened the door to a broader conversation about his future at the bank if he is cleared of blame in the issue of Riza's raise.

"If you want to have a discussion about my leadership, my management style and the policies I support, let's do it," he said.

Semsagt: Þegar fólk er búið að tala saman í útlenskum höfuðborgum, eða eiga "breiða" samræðu um þetta mál, og það hefur birt til og veðrið er betra, mun eitthvað verða stokkað upp í stjórn bankans, og þegar allir eru hættir að bögga hann útaf þessari Riza konu, sem er skapvont skass, samkvæmt fyrri yfirlýsingum Wolfowitz, þá er hann tilbúinn til að tala um leiðtogahæfileika sína og framtíð, "lets do it".

Ég held að raunveruleg ástæða fyrir því að Wolfowitz vill ekki hætta í vinnunni sé að hann hafi engan annan stað til að hanga á. Hvert annað getur hann farið í vinnu? Fyrir þremur áratugum var hann prófessor í Yale, en ég leyfi mér að efast um að hann geti auðveldlega gengið inn í prófessorsstöðu í Ivy League háskólum akkúrat núna. Hann gæti fengið vinnu í Regent University? Sá skóli virðist ruslakista fyrir afdankaða meðlimi Bush stjórnarinnar.

Fullyrt að Wolfowitz segi af sér

Kappræður repúblíkana á Fox í gærkvöld - open thread...

gærdagurinn var virkilega magnaður fréttadagur. Gonzales er einum reit nær því að missa vinnuna. Wolfowitz fær ekki lengur neitt action hjá Shaha og er einum reit nær því að missa vinnuna, og Írak? Jú, það er jafn tapað og fyrri daginn, en Bush er búinn að tilnefna "war czar" sem missir vinnuna þegar forsetinn viðurkennir hið óumflýjanlega: Hann hefur umkringt sjálfan sig aulum og aumingjum sem klúðra öllu sem þeir fá tækifæri til að klúðra!

Svo drapst Jerry Falwell.

Um kvöldið voru svo háðar kappræður repúblíkana um hver þeirra væri frambærilegasti frambjóandinn! Jei - því nú fengum við að sjá hversu ómótstæðilega fagur Mitt Romney væri, Giuliani talaði um 9/11 og Tommy Thompson átti í erfiðleikum með heyranrtækið og allir gerðu grín að John Edwards og hárgreiðslunni. Haha! voða fyndið.

Persónulega fannst mér að Fox hafi farið ílla með Ron Paul - hann hefur verið, og er, uppáhalds Texas repúblíkani minn!

Umræðurnar komu mér almennt séð frekar á óvart, en fyrst: Horfðu einhverjir lesendur á kappræður repúblíkana? Hvað fannst ykkur? Hverjir eiga séns í tilnefningu, og hverjir eiga séns í að vinna Hillary/Obama/Edwards?

M

War Czar forsetans hefur fram til þessa verið andvígur fjölgun í herliðinu í Írak, talað um brottflutning hersins...

Sumum fréttaskýrendum hér vestra þykir val forsetans á Douglas Lute sem "War Czar", því Lute hefur fram til þessa ekki verið með eindregnustu stuðningsmönnum "the surge", þ.e. tilraunar Bandaríkjaforseta til þess að koma á röð og reglu í Írak með því að fjölga í herliði Bandaríkjanna. Lute hefur líka talað um að herlið Bandaríkjamanna sé hernámslið, og að það sé ekki nema eðlilegt að Írakar hafi íllan bifur á Bandaríkjaher meðan hann komi fram sem hernámslið!

Fyrir tveimur árum sagði Lute: (skv Financial Times): 

He said: “We believe at some point, in order to break this dependence on the . . . coalition, you simply have to back off and let the Iraqis step forward.

“You have to undercut the perception of occupation in Iraq. It's very difficult to do that when you have 150,000-plus, largely western, foreign troops occupying the country.”

Lute hefur við ýmis önnur tækifæri talað fyrir því að Bandaríkin þurfi að fækka í herliði sínu í Írak, m.a. haldið því fram að Bandaríkjastjórn verði að sýna írökskum stjórnvöldum að þau geti ekki gert ráð fyrir því að Bandaríkin muni verða að eilífu í landinu.

Þó það sé of snemmt að spá nokkru um það er smá von til þess að skipun Lute sé fyrsta skrefið í að stjórnin breyti um stefnu varðandi Írak. Undanfarna daga hafa nefnilega farið að heyrast getgátur um að forsetinn muni hugsanlega ræða stríðið við demokrata og gefa eftir af kröfu sinni að þingið haldi áfram að veita fé til stríðsrekstursins án þess að hafa neitt um það að segja hvort stríðið dragist endalaust áfram og án þess að Bandaríkjaher nái nokkrum árangri.

Andataðan við stríðið innan hersins fer einnig vaxandi. Cynthia Tucker, blaðamaður Atlanta Journal-Constitution sagði á The Chris Matthews Show á NBC News um daginn að það væri hætta á að herforingjar myndu rísa upp í "uppreisn" ef forsetinn héldi "the surge" til streitu:

"Look for a revolt from active-duty generals if September rolls around and the president is sticking with the surge into '08. We've already heard from retired generals. But my Atlanta Journal-Constitution colleague Jay Bookman has lots of sources among currently serving military officers who don't want to fall by the wayside like the generals in Vietnam did, kept pushing a war that they knew was lost."

M

Bush útnefnir stríðsstjóra