Bush alltaf að tapa: Stríðið í Írak nú formlega orðið "borgarastríð"

Fram til þessa hafa bandaríksir fjölmiðlar verið ófáanlegir til að kalla ástandið í Írak "borgarastríð". Ástæðan er auðvitað sú að það hefur verið opinber lína Hvíta hússins og forsetans að ástandið í Írak sé stöðugt að batna, að ástandið sé alls ekki svo slæmt, og að Bandaríkjaher sé "making progress". Einverra hluta vegna virðast margir bandarískir hægirmenn nefnilega hafa bitið það í sig að ef þeir viðurkenna að ílla undirbúin innrás bandaríkjahers hafi hleypt af stað borgarastríði þá sé "operation enduring freedom (or chaos and mayhem)" tapað spil... Grundvallaratriði "faith based" utanríkispólítík forsetans og stuðningsmanna hans virðist nefnliega vera að afneita raunveruleikanum.

Fjölmiðlar hafa verið tilbúnir til að fylgja þessari línu fram til þessa, og fyrir vikið hefur öll umræða um stríðið í Írak og bandaríska utanríkispólítík verið hálf marklaus - það gefur auga leið að það er ekki hægt að ræða hluti af neinu viti nema þeir séu kallaðir sínum réttu nöfnum. Það er þess vegna stórmerkilegt að bæði MSNBC og NBC skuli hafa ákveðið að kalla ástandið í Írak "borgarastríð":

The news from Iraq is becoming grimmer every day. Over the long holiday weekend bombings killed more than 200 people in a Shiite neighborhood in Baghdad. And six Sunni men were doused with kerosene and burned alive. Shiite muslims are the majority, but Sunnis like Saddam Hussein ruled that country until the war. Now, the battle between Shiites and Sunnis has created a civil war in Iraq. Beginning this morning, MSNBC will refer to the fighting in Iraq as a civil war — a phrase the White House continues to resist. But after careful thought, MSNBC and NBC News decided over the weekend, the terminology is appropriate, as armed militarized factions fight for their own political agendas. We’ll have a lots more on the situation in Iraq and the decision to use the phrase, civil war. 

Bandarísk dagblöð hafa gælt við hugtakið borgarastríð í nokkurn tíma - en um helgina fjallaði LA Times um "Iraq's Civil War" frekar en að tala um að ástandið "stefndi í að verða" eða "líktist" eða eitthvað álíka loðið. Í New York Times í morgun var frábær grein um pólítískan vandræðaganginn í kringum hugtakið borgarastríð, en þar kom fram að nánast allir sérfræðingar í málefnum mið-austurlanda, fræðimenn sem hafa fjallað um borgarastríð og sérfræðingar i utanríkismálum hafi fyrir löngu verið búnir að sannfærast um að það væri borgarastríð í Írak.

Ég skil reyndar ekki af hverju Bush og Repúblíkanaflokkurinn tekur því ekki fegins hendi að bandaríkjaher í Írak sé að fást við borgarastrið - frekar en einhverskonar "insurgency" eða "sectarian violence". Það hlýtur að vera auðveldara að halda því fram að upplausnarástandið sé írökum sjálfum að kenna - þeir séu jú uppteknir við sitt eigið borgarastríð, sem komi veru Bandaríkjahers í sjálfu sér lítið við. Ef bandaríkjaher er hins vegar að berjast við "insurgents" og "foreign fighters", "elements of Al-Qaeda" eða allra handa íslamófasista í Írak er upplausnarástandið augljóslega að miklu leyti á ábyrgð Bandaríkjahers, því í slíku stríði er bandaríkjaher annar aðal deiluaðilinn. Í borgarastríði er Bandaríkjaher hins vegar frekar áhorfandi - því borgarastríð er jú, samkvæmt skilgreiningu, stríð milli borgara sama ríkis.

Með því að skilgreina stríðið í Írak sem borgarastríð er líka auðveldara fyrir repúblíkana að styðja brottflutning hersins frá Írak án þess að viðurkenna uppgjöf - meðan stríðið í Írak er fyrst og fremst barátta við "insurgents" og terrorista myndi brottflutningur bandaríkjahers auðvitað vera uppgjöf. En ef stríðið í írak er borgarastríð er brottflutning bandaríkjahers "tactical redeployment".

M

Helvítis hipparnir, alltaf til vandræða

Ég aldrei skilið hippahatur hægrimanna. Að vísu eru spurningar um hvort maður eigi að treysta hippunum, og það hefur eitthvað með dauða Bamba að gera - en ég get ekki alveg áttað mig á því af hverju sumir bandarískir hægrimenn finna sig knúna til að draga hippaógnina fram við öll tækifæri. Eftirfarandi grein birtist í dagblaði í Kentucky um helgina:

America won't win another war until the 1960s flower children are pushing up petunias.

Radicalized, the flower children morphed into lefty loonies who now masquerade as social progressives. No matter what they rename themselves, however, their agenda hasn't changed.

For example, consider their continued belief that America's armed forces are neo-Nazi stormtroopers who delight in burning babies to further the aims of imperialistic corporations.

Such nonsense, now treated as legitimate by the left-leaning media, denigrates the patriotic values and sincerity of half the nation. It undermines the war effort, insults the dead and the survivors of battle and their families, and supports the aims of the enemy. Translated into immigration or national defense policy, it is an invitation to the world to destroy our country.

For aging hippies, it's easier to keep blaming old enemies than to confront new ones, especially the young and ruthless. Hating a military-industrial complex is safer and less tiring. It's less complicated -- and less dangerous.

Abstract institutions neither bleed nor shoot back. Demonstrations, marches and sign-carrying don't accomplish much these days, but they are a lot more fun and allow the fiction of activist moral superiority to persist.

In their heart of hearts, lefty loonies do want America to lose in Iraq and every military theater. They want outside enemies to accomplish quickly the demolition of American capitalism, using the violence the lefty loonies are too old, too scared and too well-invested to use.

Þó þessi grein hafi birst í frekar ómerkilegu dagblaði er þetta hippamál er af meginstefunum í "the culture wars", því í samsæriskenningu trúaraflanna eru það hipparnir sem standa á bak við "the radical homosexual agenda" og alla umhverfisverndina, jú, og fóstureyðingafaraldurinn. "Íhaldssamir culture warriors sem eru á móti jafnrétti og umhverfisvernd hafa áttað sig á því að það er auveldara að vera í krossferð gegn vindmyllum, ímynduðum og valdamiklum hippum, frekar en að viðurkenna að óvinurinn er almenningur sem upp til hópa er frekar umburðarlyndur, eða vísindamenn, sem upp til hópa hafa áhyggjur af ástandi umhverfisins.

Þá er merkilegt að sjá hvernig greinarhöfundur gerir hvort tveggja í senn, málar hippana sem valdalausir ómerkjunga (marches and sign-carrying don't accomplish much these days) og gríðarlega áhrifamikla (America won't win another war until the 1960s flower children are pushing up petunias). Þetta er hinn fullkomni óvinur! Ég skal viðurkenna að það eru ennþá einhverjir fyrrverandi hippar á lífi, og að sumt fólk trúir því að heimsfriði standi ógn af "the military industrial complex", en ég get ekki sagt að ég hafi séð þetta fólk í áhrifastöðum. Né hef ég séð "the liberal media" flytja fréttir af því að "America's armed forces are neo-Nazi stormtroopers who delight in burning babies to further the aims of imperialistic corporations".

Glæpur hippanna er samkvæmt greinarhöfundi að þeir beina spjótum sínum að ímynduðum óvin, meðan Bandaríkin standa frammi fyrir raunverulegum vandamálum. Einmitt.

M

Cavuto á Fox News varar við því að umhverfisverndarsinnar heilaþvoi börn með teiknimyndum

Þetta virðist vera helsta áhugamál repúblíkana þessa dagana. Fyrir fáeinum dögum skrifaði ég um skelfilaga uppgötvun James Inhofe að sameinuðu þjóðirnar hefðu gefið út myndabók sem kenndi börnum að mengun væri slæm og að það ætti að fara vel með umhverfið. Inhofe hefur fram að þessu stýrt þeirri nefnd öldungadeildarinnar sem hefur með umhverfismál að gera. Samkvæmt Inhofe er víðfemt samsæri Maóista í Hollywood á bak við þennan hættulega umhverfisverndaráróður: "the far left, the George Soros, the Hollywood elitists, the far left environmentalists".

Inhofe er ekki einsamall í þessari baráttu gegn því að börnum sé kennt mikilvægi umhverfisverndar, því í var löng umfjöllun á Fox News um skaðsemi teiknimyndarinnar Happy Feet, sem fjallar um mörgæsir. Neil Cavuto staðhæfði að myndin væri í raun og veru ílla dulbúinn umhverfisverndaráróður:

In the movie the penguins are starving, the fish are all gone and it’s clear human and big buisness are to blame. Is Hollywood using kid’s films to promote a far left message?

... I saw this with my two little boys. What I found offensive — I don’t care what your stands are on the environment — is that they shove this in a kid’s movie. So you hear the penguins are starving and they’re starving because of mean old men, mean old companies, arctic fishing, a big taboo. And they’re foisting this on my kids who frankly were more bored that it was a nearly two-hour movie. And they’re kids!

My biggest thing was — you can make a political statement all you want — adult movie and all. I just think it’s a little tacky, and a big-time objectionable when you start foisting it on kids who don’t know any better.  

Cavuto ræddi við Holly McClure sem er einhverskonar kvikmyndagagnrýnandi Fox, en McClure sagði að myndin notaði "cute penguins" til þess að gabba börn og fullorðna:

I went watching this movie saying Ok, great, a light-harded fun film — love these animated pictures. And it’s interesting how realistic it looks. You get in there and you’re enjoying all the fun and frivolity. And then along comes the subtle messages.

Það sem gerir þessa undarlegum móðursýki athyglisverða er að bandarískir "íhaldsmenn" eyða undarlega miklum tíma í að þusa yfir barnaefni og öllum "liberal" heilaþvættinum í barnasjónvarpi. Þekktasta dæmið er auðvitað upphlaup Jerry Falwell fyrir sjö árum, þegar hann uppgötvaði að Tinky Winky í Teletubbies væri samkynhneigður, vegna þess að hann gekk með litla tösku. Falwell var sannfærður um að Tinky Winky væri að reka áróður fyrir samkynhneigð. Og sömuleiðis Sponge Bob Square Pants. Þá gerðu þessir sömu siðgæðisverðir harða hríð að Shrek 2. Traditional Values Coalition sendi bréf til foreldra til að vara við klæðskiptingum og kynskiptingum í myndinni, en Shrek væri "promoting cross dressing and transgenderism":

The DreamWorks’ animated film, “Shrek 2,” is billed as harmless entertainment but contains subtle sexual messages. Parents who are thinking about taking their children to see “Shrek 2,” may wish to consider the following: The movie features a male-to-female transgender (in transition) as an evil bartender. The character has five o’clock shadow, wears a dress and has female breasts. It is clear that he is a she-male. His voice is that of talk show host Larry King.

During a dance scene at the end of the movie, this transgendered man expresses sexual desire for Prince Charming, jumps on him, and both tumble to the floor.

... An earlier scene in the movie features a wolf dressed in grandma’s clothing and reading a book when Prince Charming encounters him. Later, one of the characters refers to the wolf’s gender confusion.

Amman í rauðhettu og úlfinum er semsagt ekki saga um að ungar stúlkur eigi að passa sig á úlfum í sauðargæru, heldur er úlfurinn að reka áróður fyrir kynvillu? Hversu margir drengir ætli hafi farið á Shrek 2 og ákvaðið að þeir ætluðu að verða samkynhneigðir klæðskiptingar þegar þeir yrðu stórir? Staðreyndin er að margir "íhaldsmenn" og afturhaldssinuð samtök "kristinna" í bandaríkjunum eru sannfærð um að það sé verið að reyna að heilaþvo börn. Það er augljóst að "íhaldsmenn" á borð við Inhofe og Cavuto, og skoðanabræður þeirra í röðum kristilegra siðgæðisvarða þjást af alvarlegri veruleikafirringu. En það er kannski betra að þessir jólasveinar séu að æsa sig yfir teiknimyndum en að gera alvöru óskunda?

M 

Shelley Sekula-Gibbs: nógu íllgjörn til þess að græta fyrrverandi starfsmenn Tom DeLay

Shelley Sekula-Gibbs tók við sæti Tom DeLay, sem gerði "tæknileg mistök" (það heitir það þegar þingmenn þiggja mútur, brjóta lög og stela peningum skattgreiðenda) og þurfti að segja af sér þingmennsku. Í kosningunum fyrir viku kusu íbúar Sugar-Land og 22 kjördæmis Texas Sekula-Gibbs til þess að taka við sæti DeLay í þær sjö vikur sem eftir eru af þessu þingi, en í almennu kosningunum, þ.e. þar sem kosið var um hver skyldi fulltrúi kjördæmisins næsta kjörtímabil, tapaði Sekula-Gibbs fyrir demókratanum Nick Lampson.

En Sekula-Gibbs ætlar ekki að sitja auðum höndum þær fáeinu vikur sem hún fær að þykjast vera þingmaður í Washington. Hún lýsti því yfir að hún ætlaði að lækka skatta, herða á innflytjendalöggjöfinni, reisa girðingu meðfram landamærum Bandaríkjanna og Mexíkó og almennt gera allsherjar skurk... Það var samt ekki djörf frammistaða hennar í baráttunni gegn sköttum eða útlendingum sem hefur vakið mesta athygli, því Sekula-Gibbs virðist vera jafn galin og Katherine Harris og íllgjörn og Jean Schmidt. Sekula-Gibbs var svo vond og andstyggileg að allir starfsmennirnir á þingskrifstofu hennar gengu út á þriðjudaginn!

Sekula-Gibbs erfði nefnilega skrifstofu Tom DeLay og með henni alla fyrrverandi starfsmenn hans. Þetta er semsagt fólk sem hefur unnið undir stjórn harðjaxls sem lét kalla sig "the hammer" - og er því öllu vant. En eftir að hafa unnið fyrir Sekula-Gibbs í fáeina daga var þetta fólk búið að fá nóg! Starfsmannastjóri skrifstofunnar hafði þetta að segja:

“Never has any member of Congress treated us with as much disrespect and unprofessionalism as we witnessed during those five days,” he said. He declined to detail specific behavior.

 

Ástæður uppþotsins eru eitthvað óljósar - það hefur enginn viljað segja hvað Sekula-Gibbs á að hafa gert eða sagt. Hún þarf að vera reglulega mikið ílla innrætt til þess að starfsmenn Tom DeLay gangi út. Samkvæmt orðrómum á internetinu hefur uppreisnin eitthvað með það að gera að Sekula-Gibbs trompaðist þegar Bush bandaríkjaforseti og Dick Cheney mættu ekki í einhverskonar opið hús sem hún hélt á mánudaginn. En það er ekki allt búið - því Sekula-Gibbs hefur heimtað opinbera rannsókn á dónaskapnum í starfsmönnum DeLay:

The turmoil in newly elected Rep. Shelley Sekula-Gibbs’ office deepened Thursday with the Houston Republican demanding a congressional investigation of aides who quit in a mass walkout earlier this week.

Sekula-Gibbs said the staffers, holdovers from her predecessor Tom DeLay, deleted records from the office’s computers Monday, the day before seven of them resigned in apparent protest of their treatment.

Ástæða þess að starfsmennirnir eyddu gögnum af tölvunum eru að vísu þeir voru að fara eftir reglum þingsins, sem segja að öllum tölvugögnum skuli eytt áður en nýjir þingmenn taka við skrifstofum. Sekula-Gibbs er læknir, og bæjarstjórafulltrúi í Huston, og þrígift. Tveir fyrstu eiginmenn hennar létust báðir óvænt... Konan er allavegana nógu scary útlítandi til þess að geta átt piparkökuhús útí skógi.

M

Klámvæðingin allsherjar fíaskó: Bara skitið 1% af netinu er klám!

Samkævmt rannsókn dómsmálaráðuneytis Bandaríkjanna er bara 1.1% af internetinu klám - en rannsóknin gerir enga tilraun til þess að flokka afganginn, 98.9%, niður. Mig grunar að blogg um ketti og hvað var í kvöldmatinn taki upp hærra hlutfall en öll klámvæðingin.

Bandaríkjastjórn lét gera þessa rannsókn til þess að sýna fram á hversu mikilvægt það væri að njósna um netnotkun í almenningsbókasöfnum og almennt að ritskoða allt internetið. Samkvæmt Forbes:

About 1 percent of Web sites indexed by Google and Microsoft are sexually explicit, according to a U.S. government-commissioned study.

Government lawyers introduced the study in court this month as the Justice Department seeks to revive the 1998 Child Online Protection Act, which required commercial Web sites to collect a credit card number or other proof of age before allowing Internet users to view material deemed "harmful to minors."

The U.S. Supreme Court blocked the law in 2004, ruling it also would cramp the free speech rights of adults to see and buy what they want on the Internet. The court said technology such as filtering software may work better than such laws.

The American Civil Liberties Union, which challenged the law on behalf of a broad range of Web publishers, said the study supports its argument that filters work well.

Rannsóknin sýndi nefnilega fram á að netfilterar hreinsuðu út 91% af öllu því klámi sem netið hafði upp á að bjóða, og þá stendur eftir rétt tæpur einn tíundi úr prósenti. En Bandaríkjastjórn, sem trúir á ritskoðun er samt þeirrar skoðunar að rannsóknin sanni mikilvægi þess að koma á víðtækri netritskoðun. Ég hef einhvernveginn staðið í þeirri meiningu að the world wide intertubes væru öll yfirfull af klámi og allskonar öðrum ósóma, og að útúr þeim flæddi slík holskefla af mannskemmandi og klámvæðandi efni, að siðmenningunni stafaði af því bráð hætta. 1.1% hljómar ekkert sérstaklega dramatískt. Kannski eru allar holskeflur svona ómerkilegar þegar einhver tekur sig til og fer að mæla þær?

M

Katherine Harris

Alveg síðan haustði 2000 hef ég, líkt og svo margir aðrir, verið dyggur aðdáandi Katherine Harris. Í henni sameinast nefnilega svo margir hörmulegir eiginleikar að það hlýtur að vera einsdæmi. Embættisfærsla hennar sem secretary of state í Flórída þegar deilur risu upp um endurtalningu atkvæða í forsetakosningunum, þar sem hún sá til þess að Bush fékk forsetaembættið, var svo ævintýralega ósvífin og ólýðræðisleg að hún hefði sómt sér vel í Mið-Ameríku á níunda áratugnum. Síðan þá hefur Harris flækst í múturmál, vingast við alla spilltustu þingmenn Repúblíkanaflokksins, og almennt sannað að hún væri vitlausasti jesúvitleysingurinn í flokknum. Öll framkoma hennar hefur verið með þeim hætti að hún hefði varla getað verið fáránlegri þó hún væri karakter í einhverju sketsi hjá Jon Stewart.

Og kosningabarátta Harris, sem býður sig fram til öldungadeildarinnar fyrir Flórída, hefur staðið undir þeim háu standördum sem Harris hefur sett sér. Washington Post birtir skemmtilega grein um þingkonuna í morgun, en Harris er víst að skrifa bók um hversu vondur heimurinn hefur verið við aumingja litlu sig:

Katherine Harris, who is trying to become a U.S. senator, says she is writing a tell-all about the many people who have wronged her. This includes, but is not necessarily limited to: the Republican leaders who didn't want her to run, the press that has covered her troubled campaign, and the many staffers who have quit her employ, whom she accuses of colluding with her opponent.

She is vague about what, precisely, makes her a victim, but she says she has it all documented.

Harris fer á kostum í viðtalinu, segist vera fórnarlamb stórfellds samsæris sem teygi anga sína inn í báða stjórnmálaflokkana - og svo leggur hún áherslu á mál sitt með leikrænum tilþrifum:

The way Harris sees it, a vast left- and right-wing conspiracy, encompassing both the "liberal media" and the Republican "elite," is attempting to keep her out of the Senate. She says anyone could see the way the panel of questioners coddled Nelson at their debate last week. Her voice gets all high and mocking as she imitates them.

" Ooooh, Senator Nelson," she says. "I mean, come on."

Greinin er hreinasta snilld - og uppfull af stórfenglegum lýsingum á Harris sem er bæði vitlausari og galnari en villtustu og íllgjörnustu vinstrimenn þorðu að vona.

Former chief adviser Ed Rollins, who managed Ronald Reagan's reelection to the White House in 1984, said working for Harris was like "being in insanity camp."

Og eina leiðin til þess að Harris geti unnið er að andstæðingur hennar verði skyndilega ennþá geðveikar: 

"The only way Bill Nelson could lose this," says Darryl Paulson, a political scientist (and Republican) at the University of South Florida, "is if he got himself in a drug-induced stupor and ran naked down the main street of his home town."

M

Repúblíkanar kenna fjölmiðlum um minni hagvöxt

Meirihluti Bandaríkjamanna telur efnahagsástandíð í Bandaríkjunum slæmt - þrátt fyrir að hlutabréfavísitölur hafi verið að stíga og hagvöxtur hafi verið sæmilegur undanfarin misseri, og þrátt fyrir skattaendurgreiðslur forsetans. Þetta ergelsi hefur kannski eitthvað með það að gera að venjulegt millistéttarfólk hefur ekki efni á að kaupa sjúkratryggingar og senda börnin í háskóla. Vaxandi skuldsetning bandarískra heimila undanfarin ár má að mestu rekja til hækkandi skólagjalda, hækkandi eldsneytisverðs og hækkandi tryggingakostnaðar. Og samkvæmt nýjustu tölum hefur hagvöxtur líka dregist saman, og útlitið er ekki mikið betra. 

Og hverjum er þetta að kenna? Efnahagsstjórninni? Nei, auðvitað ekki. Þetta er allt fjölmiðlum að kenna! Roy Blunt (R-MO) hélt þessu fram í viðtali hjá Fox news:

But I think a bigger story is that so much of the media - and I don’t put Fox News in this category - has constantly talked down this economy. Believe me, if we were in the mid-90s, Bill Clinton was president, we had the things happening in the economy that are happening today, I am convinced there would be a totally different national media coverage by most of the media of this economy

Hvernig fréttaflutningur getur stjórnað hagvexti er mér hulin ráðgáta. Það sem er athyglisvert við þennan hugsunarhátt er að Repúblíkanar virðast ekki tilbúnir til þess að horfast í augu við raunveruleikann. Í þeirra huga er raunveruleikinn einhvernveginn búinn til í fjölmiðlum: Raunveruleikinn sé búinn til af fólki sem sitji og skrifi greinar, og ræður, fólki sem talar í sjónvarpi og útvarpi. Og ef okkur mislíkar það sem við sjáum í kringum okkur hljóti það að vera vegna þess að ílla innrættir blaðamenn og pólítískir aktívistar einhverstaðar á ritstjórnarskrifstofum eða "inní blogóspherinu" séu að skrifa upp vondan raunveruleika.

Leiðtogar Repúblíkana hafa nefnilega sannfærst um að orðræðan og ídeológían sé það sem skipti öllu máli, að raunveruleikinn sé ekkert annað en afleiða orða. Tilraunir þeirra til þess að þagga niður í hverjum þeim sem leyfir sér að efast um línu flokksins í utanríkismálum eða efnahagsmálum (þ.e. að allt sé í himnalagi) sé einhvernveginn að vinna fyrir óvini Bandaríkjanna eða reyna að grafa undan velsæld Bandaríkjanna.

Irving Kristol, faðir nýíhaldsstefnunnar, sagði eitt sinn að "a neoconservative is a liberal mugged by reality, one who became more conservative after seeing the results of liberal policies". Það er kaldhæðnislegt að nú, þegar nýíhaldsmenn eru loksins búnir að leggja undir sig Hvíta Húsið og náð tökum á þingliði Repúblíkanaflokksins skuli það vera þeir sem neita að horfast í augu við raunveruleikann og ömurlegar afleiðingar sinnar eigin óstjórnar.

M

Hryðjuverkamenn kjósa demokrataflokkinn

Ein aumasta röksemdafærslan fyrir því að Repúblíkanar séu þeir einu sem hægt sé að treysta til þess að leiða Bandaríkin í stríðinu gegn hryðjuverkum er að hryðjuverkamennirnir séu allir einhverskonar demokratar, og að hryðjuverk og árásir á bandaríska hermenn í Írak séu allt partur af einhverskonar kosningaherferð Al-Qaeda fyrir Demokrataflokkinn. Ég hef svosem ekki persónulega séð neinar sannanir fyrir því að Abu Musab al-Zarqawi hafi ekki verið meðlimur í Demokrataflokknum, en það getur varla skipt nokkru máli hvort hryðjuverkamennirnir vilji að Demokratar eða Repúblíkanar vinni í kosningunum í nóvember. Kosningar snúast um að velja hæfasta fólkið til þess að stjórna og leiða þjóðir. Þær eru ekki tækifæri til þess að senda skilaboð til fanatíkusa í fjarlægum löndum.

En Repúblíkanar vita auðvitað að það myndi enginn heilvita manneskja sem hefur fylgst eitthvað með fréttum komast að þeirri niðurstöðu að þeir væru réttu mennirnir til þess að stýra Bandaríkjunum. Þá er um að gera að sannfæra kjósendur um að Al-Qaeda yrði ægilega svekkt ef Repúblíkanar vinni. Og fyrst það er ekki hægt að sigra Al-Qaeda og "the insurgents" í Írak er allavegana hægt að ergja þá með því að kjósa Santorum og Conrad Burns?!

Í útvarpsviðtali hjá Scott Hennen, sem er talk radio host í Norður Dakota, lýsti Donald Rumsfeld því yfir að terroristarnir væru allir að vonast eftir sigri demokrata:

MR. HENNEN: I have a source in the Pentagon that has told me that recently there was a website of one of the terrorist groups, and I believe it might even be multiple websites, that are specifically in Arabic talking about influencing our elections in two weeks, about how the next two weeks is very crucial; the violence needs to be ramped up so as to influence the elections. Is that true?

SEC. RUMSFELD: I have seen those reports that there are terrorist websites that say that. It would be logical, obviously. It worked in Spain. And these people are smart. They're vicious. They're determined. And they watch very carefully what's taking place in the United States. They know there's this coming up. And I wouldn't doubt it for a second.

Rumsfeld hélt því fram að það væri "rökrétt" að hryðjuverkamenn væru að reyna að skapa glundroða til þess að demokrötum myndi ganga betur, og tók heilshugar undir analýsu Hennen:

Here they are, getting up every day saying, “We’ve got an election in two weeks in America, gang, and we want to change horses over there because we don’t like the folks we’re having to deal with now; they’re a little tough on us. So let’s get out there and let’s make some noise.“

Rumsfeld er ekki einn um þessar kenningar. Dick Cheney, Bush og Tony Snow hafa undanfarna viku allir reynt að halda þessu sama fram:

Dick Cheney:

... the terrorists are actually involved and want to involve themselves in our electoral process, which must mean they want a change

George Bush:

There’s certainly a stepped up level of violence, and we’re heading into an election. … They [Al Qaeda] believe that if they can create enough chaos, the American people will grow sick and tired of the Iraqi effort and will cause government to withdraw.

Tony Snow:

And as Lieutenant General Caldwell said today in his briefing in Baghdad, it is possible, although we don't have a clear pathway into the minds of terrorists, it is possible that they are trying to use violence right now as a way of influencing the elections.

Það er vissulega rétt að við höfum ekki "a clear pathway into the minds of terrorists" og það má guð einn vita hvað þeir eru að hugsa. Hvað þeir ætli að hafa í kvöldmatinn á laugardaginn? Hvað málið sé eiginlega með Madonnu og Malawi ættleiðinguna? Hvort Brad Pitt sé ekki betur settur með Angelínu Jolie, enda hún miklu sætari og flottari en Jennifer Aniston? Hver veit. Kannski eru einhverjir þeirra líka að hugsa um kosningarnar í nóvember.

En þegar Bush er spurður hreint út, hvort hann hafi einhverjar heimildir fyrir því að hryðjuverkamenn eða "the insurgents" séu að reyna að hafa áhrif á kosningarnar í nóvember, er svarið einfalt: nei!

STEPHANOPOULOS: So they’re trying to influence the elections?

BUSH: It could be. I don’t know. I haven’t - I don’t have any intelligence that says that.

M

Bush, Rumsfeld og Tony Snow ósammála um hvað forsetinn hafi yfirleitt átt við með "stay the course"

Um daginn hélt George Bush því fram að hann hefði aldrei sagt að Bandaríkin yrðu að "stay the course" í Írak - og að hann væri altaf opinn fyrir nýjum hugmyndum og væri alltaf að leita að nýjum leiðum til að vinna stríðið í Írak. Þetta fannst öllum sem hafa opnað dagblað eða kveikt á kvöldfréttum undanfarin tvö til þrjú ár vera merkilegar fréttir, því Bush hefur ekki tjáð sig um stríðsreksturinn í Írak án þess annaðhvort lýsa því yfir að stríðið væri unnið, það væri við það að vinnast, eða að það yrði að "stay the course".

Þó Bush og ríkisstjórn hans hafi reyndar gert útúrsnúninga og veruleikaviðsnúning að einkennisorðum sínum, virðist sem þetta seinasta útspil forsetans standi aðeins í nánustu samverkamönnum hans. Tony Snow reyndi að útskýra hvað forsetinn hefur verið að segja:

Q Tony, it seems what you have is not "stay the course." Has anybody told the President he should stop calling it "stay the course" then?
MR. SNOW: I don't think he's used that term in a while.
Q Oh, yes, he has, repeatedly.
MR. SNOW: When?
Q Well, in August, because I wrote a story saying he didn't use it -- and I was quite sternly corrected.
MR. SNOW: No, he stopped using it.
Q Why would he stop using it?
MR. SNOW: Because it left the wrong impression about what was going on. And it allowed critics to say, well, here's an administration that's just embarked upon a policy and not looking at what the situation is, when, in fact, it's just the opposite. The President is determined not to leave Iraq short of victory, but he also understands that it's important to capture the dynamism of the efforts that have been ongoing to try to make Iraq more secure, and therefore, enhance the clarification -- or the greater precision.
Q Is the President responsible for the fact people think it's stay the course since he's, in fact, described it that way himself?
MR. SNOW: No.

Með öðrum orðum, forsetinn hefur ekki notað þetta orðalag í langan, langan tíma, og þess utan er ekki hægt að ætlast til þess að forsetinn taki ábyrgð á því að fólk taki mark á því sem hann segir: Hann meinti aldrei að það ætti að "stay the course" þegar hann notaði það orðalag, og það er ekki honum að kenna að fólk hélt að hann væri að segja "stay the course".

Og það besta er að við eigum ekki heldur að taka mark á því þegar forsetinn heldur því fram að hann hafi aldrei sagt "stay the course"... Donald Rumsfeld sagði í viðtali við Sean Hannity að stefna forsetans væri eftir sem áður "stay the course"...

HANNITY: A lot of debate has no emerged over the phrase “stay the course,” and what that actually means. “Well, the President is backing away from staying the course.”

RUMSFELD: Aww, that’s nonsense.

HANNITY: He’s not backing away from staying the course?

RUMSFELD: Of course not. The concern was that it gave opponents the chance to say, “Well, he’s not willing to make adjustments,” and of course, just the opposite is true.

Semsagt: forsetinn hefur aldrei sagt að stefna Bandaríkjanna væri "stay the course" - Tony Snow segir að það eigi hvort sem er ekki að taka mark á forsetanum, og Rumsfeld segir að það hafi aldrei hvarflað að forsetanum að það ætti ekki að "stay the course"? En svo kemur Tony Snow aftur, og núna er hann búinn að komast að því að forsetinn sagði kannski einhverntímann "stay the course". Nákvæmlega 8 sinnum. Ekki meira! (Think Progress tók saman lista yfir 30 skipti sem forsetinn hefur opinberlega sagt að það yrði að "stay the course".)

Update: DNC (Democratic National Committee) hefur sent frá sér sjónvarpsauglýsingu þar sem Bush, Snow og Cheney skiptast á að segja "stay the course, stay the course, stay the course" og svo er skipt yfir í Bush að segja "we have never been stay the course" - ásamt skilaboðum frá DNC: MR President, America deserves more than a change in rhetoric, America deserves a change in policy". Það er hægt að sjá auglýsinguna á Americablog.

M

Limbaugh segir að Michael J Fox sé að ímynda sér Parkinsonsveikina, Cubin, frambjóðandi repúblíkana í Wyoming hótar að lemja mann í hjólastól...

Michael J Fox hefur gert nokkrar auglýsingar þar sem hann lýsir yfir stuðningi við frambjóðendur sem styðja stofnfrumurannsóknir. Republíkanar hafa hins vegar bitið það í sig að rannsóknir á stofnfrumum væri einhverskonar reginsynd og að það þurfi að berjast með kjafti og klóm gegn framförum í læknavísindum. Svo er ekki heldur nein ástæða til þess að gera rannsóknir á stofnfrumum, því þessir aumingjar sem þykjast þjást af allskonar ólæknanlegum sjúkdómum, eins og Parkinsonsveiki, eru allir að feika það! Og það í pólítískum tilgangi: Þetta er eitt allsherjar samsæri...

Eða það er allavegana kenning Rush Limbaugh. Á mánudaginn ásakaði Limbaugh Michael J. Fox nefnilega um að gera sér upp sjúkdómseikenni í aulgýsingunni:

LIMBAUGH: Now, this is Michael J. Fox. He's got Parkinson's disease. And in this commercial, he is exaggerating the effects of the disease. He is moving all around and shaking. And it's purely an act. This is the only time I have ever seen Michael J. Fox portray any of the symptoms of the disease he has. ... this is really shameless of Michael J. Fox. Either he didn't take his medication or he's acting, one of the two. (Sjá Media Matters)

Það er hægt að hlusta á upptöku af Limbaugh og horfa á auglýsingu Michael J Fox á Crooks and Liars. Limbaugh er reyndar herramaður, og veit að það er ljótt að ráðast á veikt fólk, svo hann bætti við að hann myndi biðjast afsökunar ef hann væri að bera Fox röngum sökum. Og þá ruku auðvitað upp allskonar fólk sem er í forsvari fyrir samtök fólks með ímyndunarveiki á borð við þá sem Michael J. Fox á að þjást af. Og eitthvað fólk sem þykist vera læknar og vísindamenn:

"Anyone who knows the disease well would regard his movement as classic severe Parkinson's disease," said Elaine Richman, a neuroscientist in Baltimore who co-wrote "Parkinson's Disease and the Family." "Any other interpretation is misinformed."

Limbaugh ákvað að kannski hefði hann gengið aðeins of langt. Hann þarf líka að passa sig á að móðga læknastéttina ekki of mikið, því hann þarf að hafa einhvern til að skrifa upp á Viagra, OxyContin og önnur verkjalyf - en siðgæðispostulinn Limbaugh er nefnilega pilludópisti... 

"Now people are telling me they have seen Michael J. Fox in interviews and he does appear the same way in the interviews as he does in this commercial ... All right then, I stand corrected. . . . So I will bigly, hugely admit that I was wrong, and I will apologize to Michael J. Fox, if I am wrong in characterizing his behavior on this commercial as an act."

En Limbaugh er ekki maður sem gefst upp, og hann var fljótur að fara aftur í sókn: 

"Michael J. Fox is allowing his illness to be exploited and in the process is shilling for a Democratic politician."

Það verður reyndar að segjast að Limbaugh hótaði þó ekki að beita Fox líkamlegu ofbeldi. Repúblíkönum mislíkar nefnilega allt fólk með alvarlega og ólæknandi sjúkdóma. Sérstaklega ef það er svo ósvífið að vera í hjólastól og hafa aðrar pólítískar skoðanir en foringjinn. Barböru Cubin, frambjóðandi Repúblíkana í Wyoming var svo ofboðið aumingjaskapurinn og hortugheitin í frambjóðanda Frjálshyggjumanna Thomas Rankin, en Rankin þjáist af multiple sclerosis og er bundinn við hjólastól, að hún gekk upp að honum og skoraði hann á hólm - ef hann væri nógu mikill maður til að standa á fætur:

"My aide and I were packing up to leave the debate, and Barbara walked over to me and said, 'If you weren't sitting in that chair, I'd slap you across the face.' That's quote-unquote," Rankin said.

Cubin neitar að hafa gert neitt rangt. Samkvæmt blaðafulltrúa hennar var Cubin í fullum rétti þegar hún hótaði Rankin barsmíðum:

Mr. Rankin misrepresented Mrs. Cubin's positions and insulted her integrity during the debate. When she approached him after the debate, he said something not very complimentary. She responded. It was a private conversation. She's over it.

Akkúrat svona á maður að vinna kjósendur á sitt band. Hóta öryrkjum og sjúklíngum líkamsárásum!

M