"Macaca" Allen: skyrpir á konur, var handtekinn, og hefur menn í vinnu við að lemja bloggara

Það er langt síðan ég hef skrifað nokkuð um George "the Mysterious Macaca" Allen. Ástæðan er sú að Macaca hefur haft hljótt um sig seinasta mánuðinn. Eftir að frambjóðandinn hafði úttalað sig um júða, surti og svínalundir ákváð kosningastjóri öldungadeildarþingmannsins að biðja hann að "zip it", og hafa sig hægan. Svona fram að kosningum, í það minnsta. Washington Post greindi frá því fyrir um tveimur vikum að séð yrði til þess að Allen myndi ekki segja neitt meira óviðeigandi:

[Allen] has turned to some of his longtime advisers, who have concluded that if Allen simply doesn't talk to the media, he can't make any more of those mistakes.

Þetta er helvíti klókt plan, og virtist líka ætla að virka. Og það besta var að meðan Allen neitaði að tjá sig gat hann forðast að segja nokkuð um ásakanir um 1) að hann hafi verið handtekinn sem unglingur - og enginn veit fyrir hvað, og 2) að hann hafi hrækt á fyrstu eiginkonu sína, og almennt hegðað sér eins og andstyggilegur ruddi.

Lögregluskýrslur um handtöku Allen eru horfnar, svo það veit enginn hvort Macaca hafi verið handtekinn fyrir ógreiddar stöðumælasektir eða að leiða lynchmobs og kveikja í krossum. Það sama gildir um aðdraganda skilnaðar hans og fyrrverandi frú Macaca. Skilnaðarpappírarnir eru innsiglaðir, og þó það gangi allskonar orðrómar um framkomu Allen hefur hann verið ófáanlegur til að leyfa aðgang að þessum pappírum svo alþjóð fái að vita í eitt skipti fyrir öll hversu andstyggilegur hann raunverulega sé.

Allen hefur sjálfur gefið í skyn að hann hafi lenti í útistöðum við lögin því hann hafi gleymt að sækja um veiðileyfi, en hann hefur enn ekki gefið út neina opinbera yfirlýsingu. Og það finnst öllum mjög grunsamlegt. Washington Post gróf upp sannanir um almenna glæpahneigð Allen, sem virðist hafa verið mesti vandræðaunglingur: hann á meðal annars að hafa stolið reiðhjóli og krotað á veggi. 

Það má vel vera að glæpir Allen séu ekki svo alvarlegir. En bloggarar og stjórnmálaskýrendur vilja fá skýringar á dónaskapnum, og botn í það hvort ásakanir um að hann hafi hrækt á fyrrverandi eiginkonu sína séu réttar. Þetta þykir sérstaklega mikilvægt því meðan rétt fimmtungur kjósenda á reiðhjól, er fullur helmingur þeirra konur. Sérstaklega þar sem svo virðist sem Allen sé compulsive skyrpari: Á Daily Kos var svo færsla þar sem sagðar eru sögur af því að Allen fari almennt um og hræki og skyrpi á fólk sem sér líki ekki...

Nýjasti kafli Macaca-gate er svo að einhver liberal bloggari mætti á fund sem Allen boðaði í Charlottesville í Virginíu, var með uppistand og heimtaði að Allen útskýrði mál sitt:

As Senator Allen was exiting a ballroom, coming to talk to the media, a protestor started yelling and asking, "Why did you spit on your first wife?". He wasn't able to get near the senator as he was tackled by three men wearing Allen stickers, presumed to be staffers. He was pushed and manhandled and ended up on the floor, near windows at the Omni.

Daily Kos segir frá þessari viðureign - og aðrir "liberal" bloggarar í Bandaríkjunum hafa skemmt sér konunglega, því það var orðið langt síðan Allen gerði eitthvað fréttnæmt. Það er hægt að sjá upptöku af viðureigninni hér. Samkvæmt nýjustu könnunum hefur Webb rétt 4% forskot á Allen. Það er rétt mögulegt að Macaca nái ekki á þing í haust!

M

Enn af Borat og Kasakstan: Kasakar hóta Borat lifláti: "I'd kill this impostor on the spot"

Kasakstanska þjóðin er viti sínu fjær af bræði yfir framferði og uppátækjum Borat. Alþýðunni er nefnilega alveg jafn misboðið og stjórnvöldum, sem keyptu auglýsingar í NYT til að leiðrétta misfærslur Borat. Og kannski er alþýðunni meira að segja misboðnara: Samkvæmt AP er einhver maður með fálka á götu í Almaty sem hatar Borat: "I'd kill this impostor on the spot". (AP lýsir manninum þannig: "Eltai Muptekeyev, who makes his living in Almaty by posing for photos with a blindfolded falcon clinging to a thick leather glove on his hand".)

Og hógværir stjórnmálamenn, meira að segja kurteisir sósíaldemókratar, eru líka móðgaðir:

"If it happened in a country where rules are more strict than ours, there would have been a government decree to destroy Borat," said Zharmakhan Tuyakbai, leader of the opposition National Social-Democratic Party.

Tuyakbai bætti við: "If I see him, I'll hit him in the face". Akkúrat. Í öllum réttarríkjum þar sem einhver virðing er borin fyrir lögum og reglu eru séð til þess að menn eins og Borat séu ekki að spilla almannafrið og sverta orðspor þjóðarinnar. Það sem er samt fyndnast við viðbrögð Kasakstana er ekki að þeim skuli finnast Borat hræðilega ófyndinn, heldur að þeir séu móðgaðir yfir því hvernig hann lítur út, því þeim finnst hann ekki líta út eins og Kasakstani: 

But many Kazakhs still bristle at the way they are being portrayed. Svetlana Chuikina, an anchorwoman on Kazakh television, said Borat didn't even look the part.

"He might look like a Turk, but definitely not like a Kazakh," she said.

M 

Katherine Harris

Alveg síðan haustði 2000 hef ég, líkt og svo margir aðrir, verið dyggur aðdáandi Katherine Harris. Í henni sameinast nefnilega svo margir hörmulegir eiginleikar að það hlýtur að vera einsdæmi. Embættisfærsla hennar sem secretary of state í Flórída þegar deilur risu upp um endurtalningu atkvæða í forsetakosningunum, þar sem hún sá til þess að Bush fékk forsetaembættið, var svo ævintýralega ósvífin og ólýðræðisleg að hún hefði sómt sér vel í Mið-Ameríku á níunda áratugnum. Síðan þá hefur Harris flækst í múturmál, vingast við alla spilltustu þingmenn Repúblíkanaflokksins, og almennt sannað að hún væri vitlausasti jesúvitleysingurinn í flokknum. Öll framkoma hennar hefur verið með þeim hætti að hún hefði varla getað verið fáránlegri þó hún væri karakter í einhverju sketsi hjá Jon Stewart.

Og kosningabarátta Harris, sem býður sig fram til öldungadeildarinnar fyrir Flórída, hefur staðið undir þeim háu standördum sem Harris hefur sett sér. Washington Post birtir skemmtilega grein um þingkonuna í morgun, en Harris er víst að skrifa bók um hversu vondur heimurinn hefur verið við aumingja litlu sig:

Katherine Harris, who is trying to become a U.S. senator, says she is writing a tell-all about the many people who have wronged her. This includes, but is not necessarily limited to: the Republican leaders who didn't want her to run, the press that has covered her troubled campaign, and the many staffers who have quit her employ, whom she accuses of colluding with her opponent.

She is vague about what, precisely, makes her a victim, but she says she has it all documented.

Harris fer á kostum í viðtalinu, segist vera fórnarlamb stórfellds samsæris sem teygi anga sína inn í báða stjórnmálaflokkana - og svo leggur hún áherslu á mál sitt með leikrænum tilþrifum:

The way Harris sees it, a vast left- and right-wing conspiracy, encompassing both the "liberal media" and the Republican "elite," is attempting to keep her out of the Senate. She says anyone could see the way the panel of questioners coddled Nelson at their debate last week. Her voice gets all high and mocking as she imitates them.

" Ooooh, Senator Nelson," she says. "I mean, come on."

Greinin er hreinasta snilld - og uppfull af stórfenglegum lýsingum á Harris sem er bæði vitlausari og galnari en villtustu og íllgjörnustu vinstrimenn þorðu að vona.

Former chief adviser Ed Rollins, who managed Ronald Reagan's reelection to the White House in 1984, said working for Harris was like "being in insanity camp."

Og eina leiðin til þess að Harris geti unnið er að andstæðingur hennar verði skyndilega ennþá geðveikar: 

"The only way Bill Nelson could lose this," says Darryl Paulson, a political scientist (and Republican) at the University of South Florida, "is if he got himself in a drug-induced stupor and ran naked down the main street of his home town."

M

Fyrstu fréttirnar af kosningavélum sem flytja atkvæði frá demokrötum til repúblíkana

Frá Flórída auðvitað! Kjósendur sem hafa reynt að kjósa demokrata utan kjörfundar hafa ítrekað lent í því að rafrænar kosningavélar tilkynni þeim að þeir hafi kosið frambjóðanda repúblíkana:

Debra A. Reed voted with her boss on Wednesday at African-American Research Library and Cultural Center near Fort Lauderdale. Her vote went smoothly, but boss Gary Rudolf called her over to look at what was happening on his machine. He touched the screen for gubernatorial candidate Jim Davis, a Democrat, but the review screen repeatedly registered the Republican, Charlie Crist.

That's exactly the kind of problem that sends conspiracy theorists into high gear -- especially in South Florida, where a history of problems at the polls have made voters particularly skittish

A poll worker then helped Rudolf, but it took three tries to get it right, Reed said.

Þetta eiga eftir að verða skemmtilegar kosningar! Kannski er það þetta sem Katherine Harris átti við þegar hún hélt því fram að hún væri örugg um að vinna kosninguna, því guð myndi sjá til þess að kjósendur færu ekki að velja trúlausa syndaseli í öldungadeildina?

M

Kattholt í Idaho neitar að leyfa ættleiðingar á svörtum köttum fyrir Halloween - óttast satanisma

Af ótta við að kettirnir verði fórnarlömb, eða kannski frekar fórnarkettir, í satanískum fórnarathöfnum hafa kattavinafélög víðsvegar um Bandaríkin neitað að leyfa fólki að ættleiða svarata ketti fram á fimmtudag:

Like many shelters around the country, the Kootenai Humane Society in Coeur d'Alene is prohibiting black cat adoptions from now to Nov. 2, fearing the animals could be mistreated in Halloween pranks _ or worse, sacrificed in some satanic ritual.

Aðrir kattavinir eru mjög ósáttir við þessar aðgerðir, því þær hvetji til frekari fordóma gagnvart svörtum köttum:

"Black cats already suffer a stigma because of their color," said Gail Buchwald, vice president of the American Society for the Prevention of Cruelty to Animals shelter in New York City. "Why penalize them any more by limiting the times when they can be adopted?" Black cats tend to be adopted less often than other felines, Buchwald said.

Fjárans rasismi allstaðar!

M

Dick Cheney undirbýr sig undir sigur Demokrata: byrjar stórfellda skjalaeyðingu

Samkvæmt Wonkette hefur sést til stórra trukka frá The Mid-Atlantic Shredding Services á leið til heimilis Dick Cheney. Þegar Cheney þarf að eyða skjölum er nefnilega ekki nóg að nota venjulega litla pappírstætara, og það tekur of langan tíma að brenna skjölum í arninum...

M

Handhægt yfirlit yfir alla þingmenn Bandaríkjaþings sem sæta lögreglurannsókn

Það hefur orðið stöðugt erfiðara að fylgjast með því hvaða þingmenn Bandaríkjaþings hafa verið dæmdir fyrir svik og pretti, og hverjir eru ennþá bara grunaðir um glæpi og svo hverja lögreglan er að rannsaka... Roll Call hefur tekið saman lista yfir helstu lögreglurannsóknir í þinginu - þeir skilja aumingja Katherine Harris utundan, en hún sætir rannsókn eftir að hafa þegið mútur frá MZM inc, fyrirtæki sem framleiddi einhverskonar hugbúnað fyrir herinn, en Duke Cunningham hafði einnig þegið stórfé frá MZM. Það er athyglisvert að á listanum eru aðeins 4 demókratar, en 13 repúblíkanar, 14 ef Harris er talin með.

M

 

Leiðbeiningar: Hvernig maður á að brjótast inn í rafrænar kosningavélar, ákveða útkomu kosninganna

Undanfarnar vikur hef ég lesið hverja færsluna á fætur annarri um að Repúblíkanaflokkurinn hafi undirbúið einhverskonar stórfellt samsæri til þess að vinna kosningarnar í haust - fyrir utan gamlar og klassískar brellur, eins og að ógna og hræða kjósendur úr minnihlutahópum, breyta reglum um kosningaþátttöku með stuttum fyrirvara, neita kjósendum um kosningarétt þegar þeir mæta á kjörstað osfv osfv - hafa áhugamenn um kosningar miklar áhyggjur af því að rafrænar kosningavélar sem búið er að koma upp í fjölmörgum kjördæmum séu úrbúnar þannig að frambjóðandi repúblíkana muni vinna, sama hvernig atkvæðin falla. Þegar NPR (National Public Radio), sem yfirleitt er mjög varkárt í allri umfjöllun sinni, er farið að fjalla um þessar vangaveltur í fréttaskýringaþáttum er það til marks um að áhyggjur af yfirvofandi kosningasvindli sé ekki lengur bundið við einhvert "fringe" úrillra Trotskýista á vinstrivængnum.

Og til að sanna að þetta sé ekki bara ímyndun hafa framtakssamir menn tekið saman leiðbeiningar um hvernig best sé að brjótast inn í rafrænar kosningavélar. Jon Stokes á ars technica:

Over the course of almost eight years of reporting for Ars Technica, I've followed the merging of the areas of election security and information security, a merging that was accelerated much too rapidly in the wake of the 2000 presidential election. In all this time, I've yet to find a good way to convey to the non-technical public how well and truly screwed up we presently are, six years after the Florida recount. So now it's time to hit the panic button: In this article, I'm going to show you how to steal an election.

Now, I won't be giving you the kind of "push this, pull here" instructions for cracking specific machines that you can find scattered all over the Internet, in alarmingly lengthy PDF reports that detail vulnerability after vulnerability and exploit after exploit. (See the bibliography at the end of this article for that kind of information.) And I certainly won't be linking to any of the leaked Diebold source code, which is available in various corners of the online world. What I'll show you instead is a road map to the brave new world of electronic election manipulation, with just enough nuts-and-bolts detail to help you understand why things work the way they do.

Stokes er hins vegar ekki algjör svartsýnismaður:

Right now, the only thing standing in the way of the kind of wholesale undetectable election theft that this article has outlined is the possibility that DREs were forced onto the public too rapidly for election thieves to really learn to exploit them in this cycle.

Leiðbeiningar og umfjöllun Stokes er hægt að finna hér. 

M

Repúblíkanar kenna fjölmiðlum um minni hagvöxt

Meirihluti Bandaríkjamanna telur efnahagsástandíð í Bandaríkjunum slæmt - þrátt fyrir að hlutabréfavísitölur hafi verið að stíga og hagvöxtur hafi verið sæmilegur undanfarin misseri, og þrátt fyrir skattaendurgreiðslur forsetans. Þetta ergelsi hefur kannski eitthvað með það að gera að venjulegt millistéttarfólk hefur ekki efni á að kaupa sjúkratryggingar og senda börnin í háskóla. Vaxandi skuldsetning bandarískra heimila undanfarin ár má að mestu rekja til hækkandi skólagjalda, hækkandi eldsneytisverðs og hækkandi tryggingakostnaðar. Og samkvæmt nýjustu tölum hefur hagvöxtur líka dregist saman, og útlitið er ekki mikið betra. 

Og hverjum er þetta að kenna? Efnahagsstjórninni? Nei, auðvitað ekki. Þetta er allt fjölmiðlum að kenna! Roy Blunt (R-MO) hélt þessu fram í viðtali hjá Fox news:

But I think a bigger story is that so much of the media - and I don’t put Fox News in this category - has constantly talked down this economy. Believe me, if we were in the mid-90s, Bill Clinton was president, we had the things happening in the economy that are happening today, I am convinced there would be a totally different national media coverage by most of the media of this economy

Hvernig fréttaflutningur getur stjórnað hagvexti er mér hulin ráðgáta. Það sem er athyglisvert við þennan hugsunarhátt er að Repúblíkanar virðast ekki tilbúnir til þess að horfast í augu við raunveruleikann. Í þeirra huga er raunveruleikinn einhvernveginn búinn til í fjölmiðlum: Raunveruleikinn sé búinn til af fólki sem sitji og skrifi greinar, og ræður, fólki sem talar í sjónvarpi og útvarpi. Og ef okkur mislíkar það sem við sjáum í kringum okkur hljóti það að vera vegna þess að ílla innrættir blaðamenn og pólítískir aktívistar einhverstaðar á ritstjórnarskrifstofum eða "inní blogóspherinu" séu að skrifa upp vondan raunveruleika.

Leiðtogar Repúblíkana hafa nefnilega sannfærst um að orðræðan og ídeológían sé það sem skipti öllu máli, að raunveruleikinn sé ekkert annað en afleiða orða. Tilraunir þeirra til þess að þagga niður í hverjum þeim sem leyfir sér að efast um línu flokksins í utanríkismálum eða efnahagsmálum (þ.e. að allt sé í himnalagi) sé einhvernveginn að vinna fyrir óvini Bandaríkjanna eða reyna að grafa undan velsæld Bandaríkjanna.

Irving Kristol, faðir nýíhaldsstefnunnar, sagði eitt sinn að "a neoconservative is a liberal mugged by reality, one who became more conservative after seeing the results of liberal policies". Það er kaldhæðnislegt að nú, þegar nýíhaldsmenn eru loksins búnir að leggja undir sig Hvíta Húsið og náð tökum á þingliði Repúblíkanaflokksins skuli það vera þeir sem neita að horfast í augu við raunveruleikann og ömurlegar afleiðingar sinnar eigin óstjórnar.

M

5 Milljón $ í peningaverðlaun fyrir besta forseta Afríkuríkis

Til þess að hvetja til heiðarlegrar og effektívrar stjórnsýslu hefur súdanski auðmaðurinn Mo Ibrahim heitið að veita árlega 5 milljón dollara í verðlaun til heiðarlegasta og besta forseta Afríkuríkis. Verðlaununum og skilyrðunum sem þarf að uppfylla til að hljóta þau er lýst á heimasíðu Ibrahim.

Each year the winning leader will, at the end of his term, get $5m (£2.7m) over 10 years and $200,000 (£107,000) each year for life thereafter. "We need to remove corruption and improve governance," Mr Ibrahim said.

...The Mo Ibrahim Prize for Achievement in African Leadership will be launched in London on Thursday... It will be available only to a president who democratically transfers power to his successor. Harvard University will do the measuring to see just how well the president has served his or her people during their term in office.

Nelson Mandela, former US President Bill Clinton and UN Secretary General Kofi Annan are among those who have welcomed the initiative.

Gagnrýnisraddir hafa sagt að það sé út í hött að það þurfi að verðlauna menn fyrir að vinna vinnuna sína, ræna ekki samlanda sína, og troða hvorki lýðræði og mannréttindi fótum. Auk þess sé Ibrahim að ýta undir hugmyndina um "big men" - það sé í höndum sterkra leiðtoga og þjóðarfeðra að lyfta Afríkuríkjum upp úr kúgun, borgarastyrjöldum og fátækt.

Það má svosem vel vera. Auðvitað er það undir heiðarlegum almenningi sem vinnur í bönkum og á allrahanda skrifstofum, að sjá til þess að yfirmenn og stjórnmálamenn komist ekki upp með stórfelld rán og gripdeildir. En því miður virðist sem afrískir þjóðarleiðtogar og valdaelítur hafi ákveðið að ríkið væri fyrst og fremst effektív maskína til að ræna samlanda sína. George Ayittey, hagfræðingur frá Ghana lýsti ástandi þannig fyrir nokkrum árum:

"Government", as it is known in the West, does not exist in much of Africa. What exists is a "mafia state" - government captured by gangsters, crooks and scoundrels, who use the instruments of the state to advance their own economic interests, those of their cronies and tribesmen."

Til þess að viðhalda jafnvægi finnst mér að DeBeers og Shell ættu að veita verðlaun fyrir "most business friendly head of African State". Ég tilnefni Eduardo Dos Santos, forseta Angóla.

M