Staðfesta í Írak

Ég veit ekki hvort maður á að vera hissa eða ekki yfir því að Republikanaflokkurinn ætli sér að byggja kosningastrategíu sína fyrir Nóvember á Íraksstríðinu, sérstaklega í ljósi þess að það er þetta fáránlega stríð þeirra, eða kannski frekar hversu ótrúlega ílla þeir hafa haldið á því, sem hefur verið að reyta af þeim fylgið undanfarna mánuði.

En, eins og LA Times bendir á í grein í dag, byggist stefna þeirra á því að hafa stefnu, þetta fræga "stay the course", meðan Demokratar hafa ekki upp á mikið annað að bjóða en að stríðið sé ómugulegt, og þurfi að ljúka sem fyrst. Og svo geta republikanarnir líka bent á að fyrst þjóðin sé komin út í þetta kviksyndi, og hafi í leiðinni tekist að koma öllu í kaldakol í írak, sé það í hæsta máta óábyrgt að flýja út fyrr en búið er að koma á einhverskonar ordnúng í Írak. Ég var ekki fylgjandi innrásinni, og er ekki, frekar en nokkur sæmilega vitiborin manneskja 'fylgjandi stríði', en ég held að það sé rétt að ef kanarnir pakka sínu dóti saman á morgun og hafa sig á brott, væri heimsbyggðin verr stödd. En það er makalaust að republikanarnir geti látið kjósa sig til valda á svoleiðis lógík.

Ég vona reyndar að demokratarnir hafi vit á því að leyfa republikönunum ekki að skilgreina um hvað umræðurnar snúast - republikanarnir vilja láta umræðuna snúast um 'immediate withdrawal' (sem á víst að vera lína demokrata) og 'staying the course' sem er lína forsetans. Besti leikur demokratanna væri reyndar að neita að ræða málið á svona forsendum, heldur snúa þessu upp í að hersetan í írak sé of kostnaðarsöm fyrir skattgreiðendur, og að herinn geti ekki brugðist við öðrum ógnum, eða eitthvað anað álika "patriotic". 

Ég er reyndar farinn að trúa því að demokratar ættu að fara að fordæmi Nixon, þegar hann lofaði því að ef hann yrði kosinn forseti myndi hann vinna Vietnamstríðið, því hann væri með "a secret plan"... Það virkaði fyrir Nixon!

M

 

Nýtt kjarnorkukapphlaup

Það var aldrei að maður gæti ekki lesið fréttir um stórkostlegar nýjar tegundir af kjarnorkusprengjum! Í barnaskap mínum hélt ég að fréttir af kjarorkuvígbúnaði stórveldanna hefðu heyrt sögunni til í lok níunda áratugarins - en það er auðvitað augljóst að það er hægt að gera mikilvægar tæknilegar viðbætur og útbúa kjarnorkuvopn með nýjum fídusum, alveg eins og DVD spilara eða fjölskyldubíla.

Rival U.S. Labs in Arms Race to Build Safer Nuclear Bomb

The new warhead could help reduce the nation's stockpile, but some fear global repercussions

In the Cold War arms race, scientists rushed to build thousands of warheads to counter the Soviet Union. Today, those scientists are racing once again, but this time to rebuild an aging nuclear stockpile.

Scientists at Los Alamos National Laboratory in New Mexico are locked in an intense competition with rivals at Lawrence Livermore National Laboratory in the Bay Area to design the nation's first new nuclear bomb in two decades.

The two labs have fiercely competed in the bomb trade with technologies as disparate as Microsoft's and Apple's.

The new weapon, under development for about a year, is designed to ensure long-term reliability of the nation's inventory of bombs. Program backers say that with greater confidence in the quality of its weapons, the nation could draw down its stockpile, estimated at about 6,000 warheads.

Scientists also intend for the new weapons to be less vulnerable to accidental detonation and to be so secure that any stolen or lost weapon would be unusable.

By law, the new weapons would pack the same explosive power as existing warheads and be suitable only for the same kinds of military targets as those of the weapons they replace. Unlike past proposals for new atomic weapons, the project has captured bipartisan support in Congress.
...

LA Times  13 júní.

Afgangurinn af fréttinni hér.

M

Hernaðarútgjöld fara vaxandi

Nýlega gaf SIPRI, Stockholm International Peace Research Institute, út skýrslu um stöðu hernaðaruppbyggingar í heiminum, og kennir þar margra grasa - meðal annars að Bandaríkin ein og sér standa á bak við um helming allra hernaðarútgjalda í heiminum - og næstu lönd á eftir eru Bretland, Frakkland, Japan og Kína, hvert um sig með um 4-5% af heildarhernaðarútgjöldum veraldarinnar.

Það er eiginlega ótrúlegt að lesa þessar tölur - ég þóttist vita að Bandaríkin eyddu meira í vígbúnað en aðrar þjóðir, en gerði mér ekki grein fyrir því að þeir eyða jafn miklu og afgangurinn af heiminum til samans... Og spurningin sem vaknar er auðvitað þessi: Hvernig stendur á því að kanarnir eru að tapa Írak? Ef peningaaustur leysti vandamál, ætti Bandaríkjaher að geta átt í fullu tréi við hvern sem er - allan heiminn samanlagt, ef niðurstöður hernaðar réðust eftir því hversu miklu væri eytt í hann. Og Bandaríkin eru í stríði - maður hefði haldið að fjáraustur til varnarmála myndi þá beinast fyrst og fremst að því að vinna það stríð?

Ég get ekki séð nema tvö svör: 1) Herinn er að eyða peningum í eitthvað allt annað en að vinna stríðið í Írak, enda hergagnaiðnaðurinn eitt risavaxið ríkisstyrkjakerfi við stórfyrirtæki 2) Það er ekki hægt að vinna sum stríð, sama hversu miklum peningum er eytt í þau... Ekki frekar en það er hægt að leysa sum vandamál með því einu að dæla í þau almannafé. Sum "vandamál" eru betur látin óleyst...

M

Er Ann Coulter "klæðskiptingur sem þykist vera fasisti"?

Ann Coulter hefur verið töluvert í umræðunni eftir að nýjasta bók hennar kom út um daginn. Ritstjórinn, fjallaði um Coulter í gær, og svo hefur hún auðvitað verið í nokkuð stöðugri spilun á öllum helstu bloggum í bandaríkjunum - málið snýst samt eiginlega ekki um bókina sjálfa heldur lítið kaflabrot þar sem eiginkonur manna sem fórust í hryðjuverkaárásunum 2001 fá það óþvegið:

These broads are millionaires, lionized on TV and in articles about them, reveling in the status as celebrities and stalked by grief-arazzis. I´ve never seen people enjoying their husbands' deaths so much.

Þetta kaflabrot las Matt Lauer á Today Show hjá NBC upp úr bókinni um daginn, og síðan þá hefur Coulter fengið gríðarlega athygli...

Önnur athyglisverð komment Coulter:

These self-obsessed women seemed genuinely unaware that 9/11 was an attack on our nation and acted as if the terrorist attacks happened only to them

They believed the entire country was required to marinate in their exquisite personal agony. Apparently, denouncing Bush was an important part of their closure process

(Allar þessar tilvitnanir eru á blaðsíðu 103 í bókinni, ef einhver hefur áhuga)

Það sem hefur verið merkilegast er hins vegar hvernig fjölmiðlar, sérstaklega hægrisinnaðir fjölmiðlar, og svo talsmenn republikana hafa verið tilbúnir til þess að taka upp hanskan fyrir Coulter - sem sannar að Coulter er ekki einhverskonar fígúra, skemmtikraftur, sem segir outrageous hluti, heldur alvöru þátttakandi í stjórnmálaumræðunni!

Media Matters hefur gert þessu góð skil um helgina - og sú umfjöllun veitir manni ágæta innsýn í hugsanaheim margra þessara fjölmiðlafígúra á hægrivængnum í bandaríkjunum. Ég verð reyndar að viðurkenna að ég átta mig ekki alveg á þessu - ég skil að Coulter, og aðrir Fox-verjar, eru ergilegir yfir því að einhverjir af eftirlifendum 9/11 séu ekki eldheitir republikanar og vogi sér að tala opinberlega gegn, eða setja spurningarmerki við, stefnu forsetans - en ég skil samt ekki hvernig það ergelsi getur komið af stað jafn furðulegum árásum og yfirlýsingum og Coulter hefur staðið fyrir.

Ég skil líka að þessi stétt manna og kvenna, sem hefur atvinnu sína af því að mala út áróður fyrir ofstækis og vitleysispólitík núverandi stjórnvalda, finni sig knúin til að "circle the wagons" í kring um Coulter.

Mér finnst samt ekki alveg nógu sannfærandi að þetta séu allar skýringarnar. Er Coulter bara galin og afgangurinn af þessu fólki líka? Og hvað er það nákvæmlega sem fer svona i taugarnar á henni og Foxmönnum? Að 9/11 sé ekki einkaeign þeirra? Að það séu alvöru eftirlifendur sem eigi kannski meira tilkall til minningarinnar en Bush, Guiliani, Coulter og O'Reilley? 

Ég spyr, vegna þess að ég er algjörlega ósammála Sullivan sem Ritstjórinn vitnar í - Það er of auðvelt að afskrifa Coulter sem 'drag queen impersonating a fascist' - hún er augljóslega fígúra, en ég held ekki að hún sé að grínast.

M

Greenpeace grínar með heimsendi

Þessi ótrúlega frétt var í Washington Post um daginn - og áður en lengra er haldið vil ég taka fram að ég er umhverfissinni og hef ekkert á móti Greenpeace, bara svona til að fyrirbyggja allan misskilning! En fréttin er fyndin, hvernig sem á það er litið...

Greenpeace Just Kidding About Armageddon

Friday, June 2, 2006; Page A17

The environmental activist group Greenpeace wanted to be prepared to counter President Bush's visit last week to Pennsylvania to promote his nuclear energy policy.

"This volatile and dangerous source of energy" is no answer to the country's energy needs, shouted a Greenpeace fact sheet, decrying the "threat" posed by the reactors Bush visited in Limerick.

But after that assertion, the Greenpeace authors were apparently stumped while searching for the ideal menacing metaphor.

"In the twenty years since the Chernobyl tragedy, the world's worst nuclear accident, there have been nearly [FILL IN ALARMIST AND ARMAGEDDONIST FACTOID HERE]," the sheet said.

The Greenpeace spokesman who issued the memo, Steve Smith, told the Web site that a colleague was making a joke in a draft that was then mistakenly released.

The final version did not mention Armageddon; instead it warned of plane crashes and reactor meltdowns.

M

Al-Zarqawi giftist hreinum meyjum á himnum

Það er hálf ósmekklegt að gleðjast yfir dauða nokkurs manns, en það virðast allir sammála um að það sé ástæðulaust að syrgja Abu Musab heitinn. Meira að segja samherjar hans gleðjast - í opinberri tilkynningu Al Qaeda í Írak er dauða hans fagnað, enda hafi hann látist sem píslarvottur, og hafi nú fengið himnesk laun fyrir, þyngd sína í fíkjum og döðlum. Allir nema Hamas - þeir hafa ákveðið að syrgja Zarqawi, þrátt fyrir að Sheikh Omar Bakri, Líbanskur klerkur, segi að giftingarathafnir milli Zarqawi og hreinna meyja séu þegar hafnar á himnum... Sennilega er Hamas að með þessu að sýna eftirlifandi eiginkonu Zarqawi og fjórum börnum stuðning?

Ég vil reyndar benda fólki á frábæra umfjöllun the Slate um 'andlát Zarqawi'.

En fyrst ég er farinn að nota PC orðfæri held ég að Bandaríkjaher hljóti að hafa vinninginn - þegar þeir voru að lýsa því hvernig dauða Zarqawi bar að höndum sögðu þeir að "The F-16 then engaged the building with a 500 pound bomb." Ég skil ekki hvernig tæki getur 'egage' dauðan hlut, eins og hús, og sérstaklega hvernig það getur gerst fyrir tilverknað sprengju. Af hverju herinn segir ekki "The F-16 dropped a 500 pound bomb" eða, "The pilot carried out his mission, dropping a..." nú eða "The F-16 released its payload", ef það þarf að vera jargon í svona yfirlýsingum er mér hulin ráðgáta. Ef einhver kann útskýringu á þessari þöngulhauslegu notkun á orðinu "engage" langar mig endilega að heyra hana!

M

Hríflujónas og Markos 'Kos' Moulitsas

Það var aldrei að bandaríkjamenn föttuðu að Libertarian Sósíaldemokratar væru framtíðin! Markos (Kos) Moulitsas, stofnandi The Daily Kos hefur verið að velta fyrir sér þeim möguleika að demokratar myndi nánari bandalög við frjálshyggjumenn - en hinir síðarnefndu eru ein af meginstoðum Republikanaflokksins.

Það hefur verið áhugaverð umræða um þetta mál á Cato-at-liberty, Samizdata og svo auðvitað The Daily Kos. Færsla Markos um þetta er að finna hér. Ég held að ef Kos, eða öðrum, tekst að blása saman þessa stjórnmálahreyfingu væri það bæði hollt og gott fyrir Bandaríkin. En sagan hefur sýnt að tilraunir andstæðinganna til þess að kljúfa stóra íhaldsflokka, eftir línum eins og þeim sem Kos dreymir um, mistakast yfirleitt. Markos Moulitsas frá Kos getur þar lært ýmislegt af Jónasi Jónssyni frá Hriflu, en sá síðarnefndi gekk með það í maganum mestanpart ársins 1938, og vorið 1939, að kljúfa Sjálfstæðisflokkinn, kljúfa útgerðararminum undir handleiðslu Ólafs Thors, frá því sem Jónas taldi íhaldssamari hluta flokksins.

En þó draumur Kos verði ekki að veruleika er þó ógnin af þessari hugmynd vonandi nóg til þess að hrista aðeins upp í stjórnmálaumræðu í Bandaríkjunum - sérstaklega með því að slá aðeins á djöfulsins ofríkisöflin í republíkanaflokknum, og um leið minna demokratana á að þeir geta hæglega gert persónufrelsi, virðingu fyrir mannréttindum og réttarríkið að kosningamálum. Svona hreyfing gæti verið effektíft andsvar við þjóðernisofstæki og vænisýki núverandi stjórnvalda - andsvar sem væri ekki hægt að ásaka um að spretta af einhverskonar "andameríkanisma".

Ef viðbrögð þeirra blogga sem ég hef lesið um þetta gefa einhverja vísbendingu um hvernig 'the libertarian rank and file' bregst við svona hugmyndum, er það líklega óvinnandi verk að munstra marga þeirra í Demokrataflokkinn...

M

Prófessor í bókhaldsfræði afkomandi Genghis Khan

Þessi frábæra frétt var á NYT í gær

The first American to be able to claim descent from Genghis Khan has been discovered. He is Thomas R. Robinson, an associate professor of accounting at the University of Miami in Coral Gables, Fla.

Dr. Robinson's descent from Genghis Khan emerged in a roundabout way. The Y chromosome of that Mongol emperor was identified in 2003 by geneticists at the University of Oxford in England. Surveying the chromosomes of Asian men, they noticed a distinctive genetic signature in populations from Mongolia to Central Asia. Their common feature was that all but one lay within the borders of the former Mongol empire.  

Afganginn af greininn má lesa hér.

Flótti yfir í ídeológíuna

Það er virkilega skemmtilegt að fylgjast með skipulagslausu undanhaldi republikanaflokksins undanfarnar vikur - sérstaklega örvæntingarfullum tilraunum þeirra til að snúa vörn í sókn. Fyrst í innflytjendamálum, og nú seinast með stjórnarskrárbreytingum til þess að banna hjónabönd samkynhneigðra.

Það er ágæt grein um þetta á New York Times í dag - þar sem bent er á að tilraunir flokksforystnnar til að ná aftur athygli kjósenda með ídeológískum málum getu hæglega snúist í hödunum á henni. Kjósendur vilji sjá árangur í alvöru málum - og allir viti að þessi "gay marriage" vitleysa öll sé ekkert nema sýndarmennska.

Það sem mér finnst mest spennandi við kosningarnar í haust er að sjá hvort að "the base" og "values" kjósendurnir sem Karl Rove ákvað að flokkurinn skyldi höfða til séu öruggur og áræðanlegur kjósendahópur og verið hefur hingað til. Ég ber ekki mikla virðingu fyrir "values" á borð við hómófóbíu, en ég er ekki endilega viss um að þröngsýnt og fordómafullt fólk séu reginfífl, og séu endalaust tilbúin til að láta hafa sig að fífli og mæta á kjörstað til að greiða atkvæði með augljóslega vanhæfum frambjóðendum.  

M

Ann Coulter og Satan

Það þekkja kannski ekki allir Ann Coulter - en hún er sennilega einna frægust fyrir ummæli sín eftir 9/11 "We should invade their countries, kill their leaders and convert them to Christianity" sem hún lét falla á National Review. (Sjá grein Coulter á National Review í fullri lengd sinni hér. Það er vel þess virði að lesa hana alla - því þetta komment er löngu orðið klassískt.) Coulter ver einnig í framvarðasveit þeirra sem börðust gegn Dixie Chicks, eftir að þær lýstu yfir vanþóknun sinni á forsetanum. Coulter var að gefa út nýja bók - 'Godless. The Church of Lieralism', og útgáfudagurinn 6.6.6. Media Matters er með frábæra umfjöllun um Coulter og bókina "Godless".

Ég var að hugsa um að fara og sjá The Omen í bíó í kvöld. Mér finnst viðeigandi að halda uppá Coulter á þessum merkisdegi...

(myndin er af Ann Coulter)

M